Nowy numer 13/2024 Archiwum

Zmarł najstarszy w Polsce redemptorysta

Pogrzeb śp. o. Tadeusza Sitki CSsR odbędzie się 19 stycznia na Woli.

15 stycznia wieczorem zmarł w Warszawie o. Tadeusz Sitko CSsR, najstarszy polski redemptorysta. Odszedł w wieku 95 lat, mając za sobą 75 lat życia zakonnego i 70 lat kapłaństwa. Pogrzeb odbędzie się 19 stycznia w kościele św. Klemensa Hofbauera przy ul. Karolkowej 49 o godz. 12. Nabożeństwu żałobnemu będzie przewodniczyć kard. Kazimierz Nycz. O godz. 11.30 - różaniec przy trumnie śp. o. Tadeusza.

O. Tadeusz Sitko CSsR urodził się 6 lipca 1920 r. w Woli Rzędzińskiej koło Tarnowa. Jako młody chłopiec pielgrzymował do Sanktuarium Matki Bożej Tuchowskiej przede wszystkim na wielki odpust lipcowy, jak czynili to liczni mieszkańcy diecezji tarnowskiej. To również dzięki modlitwie przed tym cudownym wizerunkiem zrodziło się powołanie kapłańsko-zakonne. W lecie 1939 r. wstąpił do Zgromadzenia Redemptorystów i rozpoczął nowicjat w Mościskach. W związku z działaniami wojennymi nowicjat został przeniesiony do Łomnicy-Zdroju, gdzie Tadeusz złożył pierwsze śluby zakonne 8 września 1940 r. Następnie rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w Seminarium Redemptorystów w Tuchowie. W 1942 r. został przeniesiony wraz z kolegami do Krakowa, gdzie do 1945 r. odbywał dalsze przygotowanie do kapłaństwa na tzw. tajnych kompletach Seminarium Krakowskiego.

Święcenia kapłańskie otrzymał 22 kwietnia 1945 r. w Tuchowie. Następnie został skierowany do Gliwic, aby przeżyć tzw. drugi nowicjat, czyli przygotowanie do prowadzenia misji i rekolekcji parafialnych.

Jako misjonarz ludowy przemierzał Polskę głosząc rekolekcje i misje święte w trudnym okresie powojennym. Najpierw w latach 1946-1950 czynił to z klasztoru w Tuchowie, a potem z Głogowa na Ziemiach Odzyskanych. Z powodu podejmowanej działalności misyjnej w najcięższym okresie stalinowskich prześladowań został aresztowany i w 1950 r. skazany na trzy lata więzienia. Odbywał je w więzieniu w Zielonej Górze w nieludzkich warunkach, przez pierwsze półtora roku w karnej piwnicy bez okien. Po zwolnieniu pracował przez kilka miesięcy w Bardzie na Dolnym Śląsku pod dozorem milicji i UB.

Od 1954 r. jego kapłańska posługa związana była z archidiecezją warszawską, gdzie przyczynił się do odbudowania kościoła św. Benona na Nowym Mieście, w którym przez 21 lat (1787-1808) pracował św. Klemens Hofbauer. Świątynia ta została uroczyście poświęcona w 1958 r. przez kard. Stefana Wyszyńskiego i oddana do kultu w 150. rocznicę wypędzenia redemptorystów z Warszawy.

« 1 2 »
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy