75. rocznica aresztowania o. Kolbego

  Zdjęcie o. Kolbego w Niepokalanowie. Zachowane w archiwum zakonu
Reprodukcja Henryk Przondziono /Foto Gość Francuski pisarz katolicki Philippe Maxence w książce „Maksymilian Kolbe. Kapłan, dziennikarz, męczennik” wspomina, że już dzień przed aresztowaniem o. Kolbe, jakby przeczuwając bieg wydarzeń, długo rozmawiał ze współbraćmi, zjadł z nimi ostatni wspólny posiłek, a w nocy modlił się w celi i był ubrany w odświętny habit.

17 lutego ok. 9 rano do klasztoru dwoma samochodami przyjechali esesmani. Ojciec Kolbe wyszedł im naprzeciw.

Niemcy zarzucili przełożonemu klasztoru, że prowadzi nielegalne seminarium duchowne. Franciszkanin zaprzeczył. O. Kolbe został aresztowany wraz z czterema braćmi i osadzony na Pawiaku. Do klasztoru w Niepokalanowie już nie wrócił. Z więzienia w Warszawie został przetransportowany do Auschwitz. Zmarł w bunkrze głodowym oddając życie za współwięźnia. 

W rocznicę aresztowania o. Kolbego, 17 lutego w Muzeum Więzienia Pawiak (ul. Dzielna 24/26) w Warszawie o godz. 10 o. dr Roman Soczewka OFM Conv z Niepokalanowa wygłosi prelekcję na temat męczennika. W tym samym czasie do niepokalanowskiego klasztoru zjadą delegaci Związku Gmin Związanych z Życiem św. Maksymiliana, a o godz. 18 w bazylice w Niepokalanowie Mszę św, odprawi kard. Kazimierz Nycz. 

  Naturalnej wielkości zdjęcie o. Kolbego to jedyna pamiątka po nim, jaką można zobaczyć w warszawskim Muzeum Więzienia „Pawiak”.
Joanna Jureczko-Wilk /Foto Gość Rajmund Kolbe urodził się 8 stycznia 1894 r. w Zduńskiej Woli. Do zakonu franciszkanów wstąpił w 1910 r., przyjmując imię Maksymilian Maria. W Rzymie ukończył studia wyższe z podwójnym dyplomem doktorskim i w 1918 r. przyjął święcenia kapłańskie.

Jeszcze przed święceniami, w 1917 r. założył Pobożny Związek Rycerstwa Niepokalanej, którego celem do tej pory jest nawracanie i uświęcenia ludzi pod opieką i z pomocą Niepokalanej Dziewicy Maryi.

Po powrocie do Polski rozwijał apostolstwo maryjne, m.in. wydając miesięcznik "Rycerz Niepokalanej". W 1927 r. założył klasztor w Niepokalanowie. Jego odpowiednik stworzył na misjach w Japonii, w latach 1930-36.

Po powrocie do Polski rozwinął wydawnictwo, doprowadził "Rycerza Niepokalanej" do milionowego nakładu, uruchomił radiostację, a Niepokalanów stał się największym klasztorem katolickim na świecie, liczącym ponad 800 zakonników.

Na początku wojny Niemcy aresztowali o. Kolbego wraz z innymi franciszkanami. Umieścili ich w obozie w Amtlitz, a potem w Ostrzeszowie. Po zwolnieniu 8 grudnia 1939 r., o Kolbe ze współbraćmi zorganizowali w Niepokalanowie wielką akcję charytatywną na rzecz inwalidów wojennych i wysiedlonej ludności.