Pamięć trwa w kolejnych pokoleniach, jak u rodzin warszawskich piekarzy, którzy razem z recepturą chleba przekazują sobie to, co najcenniejsze – miłość.
Stając nad grobami bliskich, w listopadowej zadumie każdy z nas rozważał zapewne kruchość naszego własnego istnienia. Co po nas zostanie? Zdjęcia, pamiątki, listy, takie jak wirtualne archiwum, które udostępniono właśnie w internecie? Czasem taka „cmentarna” refleksja potrafi zmienić całe życie. Jak Felka, który po trzydziestu latach trzeźwienia opowiada Agacie Ślusarczyk o chorobie własnej duszy.
Dostępna jest część treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.