Uratowali życie kilku tysięcy osób

Tomasz Gołąb

publikacja 04.12.2012 09:50

- Nie mieliśmy możliwości uratowania milionów, jednak biorąc w tym udział mieliśmy poczucie, że robimy tak dużo, jak się da - mówi ostatni żyjący członek "Żegoty". Jej pomnik stoi przy ul. Anielewicza w Warszawie.

Pomnik "Żegoty" stanął niedaleko Pomnika Bohaterów Getta Pomnik "Żegoty" stanął niedaleko Pomnika Bohaterów Getta
Odsłonięty został 27 września 1995 r.przez Władysława Bartoszewskiego
Tomasz Gołąb

„Żegota” to kryptonim Tymczasowego Komitetu Pomocy Żydom, a następnie Rady Pomocy Żydom (RPŻ), organizacji konspiracyjnych mających na celu różnorodną pomoc Żydom. Rada została utworzona 4 grudnia 1942 roku przez Polskie Państwo Podziemne dla ratowania Żydów w czasach Holocaustu. Wśród jej podobnych działających w okupowanej Europie była jedyną finansowaną przez swój Rząd, Rząd Rzeczypostolitej Polskiej na Uchodźstwie. "Żegota" pomagała dostarczając ukrywającym się zapomóg, znajdując dla nich mieszkania i kryjówki, wyrabiając fałszywe dokumenty, umieszczając dzieci w polskich placówkach opiekuńczych oraz w polskich rodzinach.

- Współpracowało z nami tysiące ludzi, ale "Żegota" miała swoje wyspecjalizowane grupy . Ja zajmowałem się fabrykowaniem dokumentów, ratujących kobiety i dzieci, załatwiając u księży legalne metryki, wystawione dla osób już zmarłych - wspomina Władysław Bartoszewski, ostatni żyjący członek organizacji.

"Żegota" powstała z inicjatywy pisarki Zofii Kossak-Szczuckiej. Przewodniczącym Rady został Julian Grobelny (PPS-WRN), wiceprzewodniczącymi Tadeusz Rek (SL) i Leon Feiner (Bund), sekretarzem Adolf Berman (ŻKN), skarbnikiem Ferdynand Arczyński (Stronnictwo Demokratyczne). Kontakty z "Żegotą" z ramienia Delegatury utrzymywali Witold Bieńkowski i jego zastępca w referacie żydowskim Delegatury - Władysław Bartoszewski. Osierocone dzieci żydowskie lokowano przy rodzinach polskich lub w przytułkach, sierocińcach, klasztorach katolickich. "Żegota" działała w stolicy do wybuchu Powstania Warszawskiego, potem jej działalność przeniesiono do Milanówka i do Krakowa.

Pomnik znajduje się przy ul. Anielewicza w Warszawie, naprzeciwko głównego wejścia do Muzeum Historii Żydów Polskich. Ma kształt obelisku, wzniesiony został według projektu Hanny Szlamberg i Marka Moderau dzięki funduszom Polonii amerykańskiej. Widniejący na nim napis w trzech językach – hebrajskim, polskim i angielskim – informuje jaką rolę odegrała „Żegota” w ratowaniu ofiar Holokaustu: "1942 Żegota 1945 Organizacja utworzona przez Polskie Państwo Podziemne dla ratowania Żydów w czasach Holocaustu, wśród jej podobnych działających w okupowanej Europie była jedyną finansowaną przez swój Rząd, Rząd Rzeczypostolitej Polskiej na Uchodźstwie".