- Ludzie rozumieją dzisiaj zakon jako miejsce, w którym nic się nie robi, miejsce odpoczynku - mówił bp Pikus dodając, że świat Nie docenia roli modlitwy. - Tymczasem najtrudniejszym i największym wysiłkiem dla człowieka jest modlitwa – wskazywał biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej. Dodał, że dzięki cnotom takim jak czystość, ubóstwo i posłuszeństwo osoby konsekrowane ukazują w sposób widzialny Jezusa Chrystusa i Królestwo Boże.

Zwrócił także uwagę na zagrożenie, któremu mogą ulec osoby konsekrowane. - Każdy z powołanych może zachowywać się jak konsument. Czasem chcemy mieć zysk w tym, że pójdziemy za Chrystusem. Postawa konsumencka jest niebezpieczna i może zniszczyć nasze powołanie – przestrzegał bp Pikus. Zatem kim mamy być? - pytał zwłaszcza uczestniczących w liturgii zakonnice, zakonników, przedstawicieli instytutów świeckich i dziewice konsekrowane. - Uczniami i naśladowcami Chrystusa. To jest trudne ale najważniejsze – stwierdził hierarcha. Podkreślił, że w byciu uczniami Mistrza z Nazaretu wypełnia się powołanie osób konsekrowanych.

Do istoty tego powołania nawiązał także w homilii o. Janusz Sok, przewodniczący Konferencji Wyższych Przełożonych Zakonów Męskich. – Tylko Bóg i wiara w Niego uzasadnia nasze życie i nasze powołanie – mówił redemptorysta. Zwrócił uwagę na niebezpieczeństwo aktywności i prowadzenia licznych dzieła, które same z siebie są dobre i szczytne. – Żebyśmy się jednak w  nich nie zatracili – przestrzegał.

  Boga nie można złapać w garść, nauczyć się Go jak wzoru matematycznego - mówił do osób konsekrowanych redemptorysta o. Janusz Sok Mariusz Majewski /GN Oprawę liturgiczną jak zwykle podczas Dnia Życia Konsekrowanego zapewnili alumni Seminarium Duchownego Księży Pallotynów z Ołtarzewa. Śpiewał chór archikatedry św. Jana Chrzciciela. – Ten dzień zawsze stanowi dla nas osób konsekrowanych szczególną okazję do wyrażenia dziękczynienia Dobremu Bogu za otrzymaną łaskę powołania i konsekracji – mówi o. Gabriel Bartoszewski OFMCap, dyrektor Wydziału Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego w Archidiecezji Warszawskiej.

Po mszy św. kapłani zeszli na krótką, osobistą modlitwę do krypty, w której spoczywa Prymas Józef Glemp. Po nich do krypty mogli wejść wierni zgromadzeni w katedrze.