To było niesamowite przeżycie, kiedy w oderwaniu od wielkomiejskiego zgiełku w majowe wieczory wspólnie można było wyśpiewywać na cześć "Królowej rodzin, pokoju, Polski" przy kapliczkach na podwórkach Pragi, Śródmieścia, Woli... Litanię Loretańską było słychać m.in w ogrodzie przy sanktuarium Matki Bożej Nauczycielki Młodzieży na Siekierkach, na osiedlu przy Torze Wyścigów Konnych Służewiec, na ul. Solec, u zbiegu ulic Żwirki i Wigury oraz Racławickiej, przed figurą Matki Bożej Passawskiej przy Krakowskim Przedmieściu.

W tym roku z majowych spotkań przy kapliczkach musimy zrezygnować, ponieważ ze względu na epidemię obowiązuje zakaz zgromadzeń. Nie wszyscy będą mogli uczestniczyć w nabożeństwach w parafialnych kościołach, do których może wejść tylko ustalona liczba osób.

Foto Gość DODANE 01.05.2020 AKTUALIZACJA 01.05.2020

Warszawskie kapliczki na cześć Maryi

​Można je jeszcze spotkać na warszawskich podwórkach i ulicach. Najstarsze sięgają czasów powstań - listopadowego i styczniowego. Autorami zdjęć są fotoreporterzy warszawskiego GN.  

Zawsze jednak litanię na cześć Maryi można odmówić w domowym zaciszu, wraz z rodziną, przy Jej obrazie i zapalonej świecy.

W Warszawie nabożeństwo majowe zaczęli odprawiać księża misjonarze w kościele Świętego Krzyża w 1852 roku. Kilkanaście lat wcześniej pierwsi w Polsce wprowadzili je jezuici z Tarnobrzega.

Autorem nabożeństwa prawdopodobnie jest włoski jezuita o. Ansolani. W 1713 r. w maju w kaplicy królewskiej w Neapolu codziennie urządzał koncert pieśni ku czci Bożej Matki, kończony błogosławieństwem Najświętszym Sakramentem.

Rozpowszechnił je inny jezuita - o. Muzzarelli, który w 1787 r. wydał broszurę o tym nabożeństwie. Rozesłał ją do wszystkich biskupów Italii. Sam w Rzymie zaprowadził nabożeństwo w kościele zakonu Il Gesù. Odprawiał je również w Paryżu, gdzie towarzyszył papieżowi Piusowi VII w podróży na koronację Napoleona Bonapartego.

Wkrótce po tym papież obdarzył nabożeństwo majowe odpustami. W połowie XIX w. praktykowane było prawie we wszystkich krajach.

Główną częścią nabożeństwa majowego jest Litania Loretańska - przepiękny hymn na cześć Maryi, wzorowany na wschodnim Akatyście ku czci Bogurodzicy. Zatwierdził ją papież Sykstus V w 1578 roku. On też pierwszy przypisał do niej odpusty.

Nazwę "Loretańska" otrzymała od miejscowości Loreto we Włoszech, gdzie była szczególnie propagowana i odmawiana prawdopodobnie od 1531 roku. Przypuszcza się, że część tytułów Maryi pochodzi właśnie z wpisów w księgach sanktuarium Domku Loretańskiego.

Litanię często "modyfikowano", aż w 1631 r. Święta Kongregacja Obrzędów zakazała dokonywania w tekście samowolnych zmian. Te, które następowały, posiadały aprobatę Kościoła. Kiedyś w litanii było więcej tytułów, m.in.: Mistrzyni pokory, Matko Miłosierdzia czy Bramo odkupienia. Później pojawiały się inne wezwania: Królowo Różańca Świętego (1675 r.), Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta (1846 r.), Matko Dobrej Rady (1903 r.), Królowo pokoju (1917 r.), Królowo Wniebowzięta (1950 r.), Matko Kościoła (1980 r.), Królowo rodzin (1995 r.).

W litanii wymienia się 49 tytułów Maryi, a w Polsce jest ich 50. Po zatwierdzeniu liturgicznej uroczystości NMP Królowej Polski, obchodzonej 3 maja, do wezwań dołączono 12 października 1923 r. i to: "Królowo Polskiej Korony". Po po drugiej wojnie światowej zmieniono jego brzmienie na: "Królowo Polski".