Lucjan Szydłowski wielką chochlą napełnia kolejne talerze gorącą strawą. W ciągu ośmiu lat zdążył poznać wiele życiorysów i dramatów, które zepchnęły ludzi na margines społecznego życia. Potracili domy, czasem dobrą pracę, prawie zawsze opuściła ich rodzina. Co tydzień stary ogrodnik, czciciel Matki Bożej, przyjeżdża więc ze Szmulek, zakłada fartuch i pcha wózek z wielkim garnkiem między stolikami potrzebujących. W drzwiach stoi o. Adam. W ręku alkomat, bo pijani zbyt często wszczynali awantury albo brudzili posadzkę kapucyńskich podziemi.