Była trzecia w nocy. W otwartych drzwiach oddziału neurologicznego szpitala Luigi Sacco w Mediolanie stanęła zakonnica. – Nie bój się. Przyszłam do ciebie – powiedziała do cierpiącego na częściowy paraliż Luciano Boschetto. Siostra położyła prawą rękę na jego piersi. Poczuł ogromny ból i ciepło. – Jedyna rzecz, o jaką cię proszę, to żebyś przyszedł do mnie, jak już będziesz zdrowy – powiedziała i pokazała otwartą dłoń, na której pojawił się kościół z czerwonej cegły, do którego po uzdrowieniu miał przybyć.