Wszerokiej kaplicy na parterze góruje figura św. Brata Alberta. Tego samego, który mówił, że – wzorem Chrystusa – powinno się być jak chleb, z którego „każdy może kęs dla siebie ukroić i nakarmić się, jeśli jest głodny”. Dlatego św. Albert trzyma w rękach przełamany chleb, symbol Eucharystii i kapłańskiego życia. Kanonizowany przez Jana Pawła II zakonnik mówił, że nikt nie idzie sam do nieba. Dom Księży Seniorów ma być właśnie taką wspólnotą dla tych, którzy swoje kapłaństwo już w dużej mierze zrealizowali. Dlatego w kaplicy prawie nie ma miejsca dla wiernych. Większość zajmuje obszerne prezbiterium.

Spokój niezmącony

W powietrzu unosi się jeszcze zapach farb i lakierów. Pierwsi mieszkańcy zasiedlą przestrzenie domu w Kiełpinie za dwa tygodnie, choć od dawna dopytują się już o przyszłe miejsce. Jednymi z pierwszych mają być ks. Alfons Skowronek, ekumenista i wykładowca UKSW, oraz ks. Stanisław Kur, były notariusz kurii, wykładowca i rektor seminarium warszawskiego. W jasnych pomieszczeniach gotowe są szafy, niektóre posiadają własny kącik kuchenny. Pod budynkiem wygospodarowano miejsce na parking dla 30 aut. Winda dojeżdża do najwyższego piętra. Ograniczenia środowiskowe spowodowały, że budynek nie mógł być wyższy niż 12 metrów. Za to prawie każde mieszkanie ma balkon. W przyszłości powstanie też przeszklone patio nad kuchnią i refektarzem. Wokół budynku trwają jeszcze prace ogrodnicze.