Jeden z najważniejszych zabytków sztuki romańskiej, Drzwi Płockie, został odlany z brązu w ludwisarni w Magdeburgu na zamówienie ówczesnego biskupa płockiego Aleksandra z Malonne. Miało to miejsce w połowie XII wieku. Na drzwiach przedstawiono sceny ze Starego i Nowego Testamentu, począwszy od czasów stworzenia pierwszego człowieka aż po królowanie Chrystusa w czasach ostatecznych. Około stu lat później, podczas najazdu Litwinów i Prusów, zostały zagrabione i w XV zawisły w odległym o tysiąc kilometrów Soborze św. Zofii w Nowogrodzie Wielkim, niedaleko Sankt Petersburga.