W 3. edycji EDK pielgrzymi mają do wyboru dwa razy więcej tras. Poza znanymi z ubiegłorocznej edycji szlakami z Mokotowa do Góry Kalwarii czy z Ursusa do Niepokalanowa pątnicy po raz pierwszy wybiorą się w drogę z Bemowa do Błonia czy z Piastowa do Góry Kalwarii. Do pokonania będzie średnio ok. 40 km.

Najbardziej ekstremalna droga czeka na uczestników czerwonej trasy ks. Ignacego Skorupki, z Ursusa do Wołomina. Pątnicy będą mieli do pokonania najdłuższy dystans (51 km). Organizatorzy przewidzieli także trasę o krótszym dystansie: 36 km z Ursusa do Sulejówka, dla mniej zaawansowanych piechurów.

Trudności, z którymi będą musieli zmierzyć się praktycznie wszyscy pątnicy są bardzo różne, od duchowych zmagań, po obowiązujące milczenie, wyczerpanie fizyczne, wychłodzenie czy poszukiwanie szlaku. Na niektórych trasach będzie można dotknąć śladów ks. Skorupki, Józefa Piłsudskiego oraz patriotów spoczywających na cmentarzu w Ossowie. Jedna ze stacji EDK będzie także przy sanktuarium na Siekierkach.

Zdaniem inicjatorów EKD, tym, co najczęściej przyciąga na ekstremalny szlak jest osobiste doświadczenie znajomych i bliskich. - Ta droga zmienia ludzi. Jej ekstremalność polega przede wszystkim na wyjściu poza swoją strefę komfortu. To zaufanie Bogu w krytycznej sytuacji. W takim stanie człowiek inaczej się modli, powstaje nowa więź - mówi Grzegorz, zaangażowany w tworzenie tras.

Ekstremalna Droga Krzyżowa odbyła się po raz pierwszy w 2009 roku w Krakowie z inicjatywy ks. Jacka Stryczka. Obecnie trasy EDK są przygotowane w 45 miastach w całej Polsce i za granicą: w Kanadzie, USA, Wielkiej Brytanii. W stolicy pierwsza EDK wyruszyła w 2013 r. z Mokotowa do Góry Kalwarii i wzięło w niej udział 200 osób. W ubiegłym roku w skali całego kraju wzięło w niej udział 6 tys. osób.

Na nocny szlak po raz pierwszy wyruszają także "ekstremalni” księża.