Ci którzy dzwonią do klasztoru, prosząc o kilka dni rekolekcji, wyjeżdżają stąd pod wielkim wrażeniem ciszy. Nawet przy posiłkach bracia milczą.

W kuchni krząta się brat Ireneusz Maria. Do niedawna pracował w schronisku dla bezdomnych, od półtora roku w podziemiach kościoła, obok szkoły ikon s. Mateuszy, ma mały warsztat. Na stole gitara, trochę pism mistyków, farba i pędzle. Maluje krzyże, które potem trafiają do sklepu monastycznego.

  Jacek Skalski pracuje w sklepie monastycznym Tomasz Gołąb /Foto Gość - Oprócz nich, można u nas kupić trochę literatury duchowej, kopie ikon, ale też proste skórzane sandały i paski, jakie noszą bracia, stołeczki do modlitwy, wyrabiane tu świece czy... przetwory - mówi Jacek Skalski, pakując kolejne zamówienie, złożone przez internet na stronie: sklepmonastyczny.pl.

Żyją skromnie. Bracia mieszkający nad kościołem i siostry zajmujące budynek po dawnej szkole podejmują wprawdzie pracę na pół etatu poza klasztorem, ale to z trudem wystarcza na utrzymanie. Właśnie trzeba spłacić 30 tys. zł za odlanie dzwonów, które otrzymały imiona: Miłość, Wiara i Nadzieja.

W długich klasztornych korytarzach unosi się jeszcze intensywny zapach wielkanocnego paschału. Do kościoła Wspólnot Jerozolimskich przyciągają szczególna atmosfera, niezwykły śpiew i ascetyczny wystrój świątyni. Proste taborety, ceglane ściany, skromne tabernakulum. Nic nie rozprasza uwagi. Na remont i osuszenie ścian czeka jeszcze dolny kościół. Olbrzymia przestrzeń będzie mogła służyć koncertom, sympozjom i spotkaniom dużych grup.

- Jesteśmy powołani, by pomagać w odnalezieniu Boga w pustyni miasta. Taką drogę rozeznał dla nas założyciel, zmarły dwa lata temu Jean-Pierre Delfieux, który spędził jakiś czas na prawdziwej, kamiennej pustyni. Jako duszpasterz na Sorbonie, chciał się dowiedzieć, czy można żyć samym Bogiem: bez zgiełku, hałasu, pragnień. Wtedy zrozumiał, że dziś pustynią są wielkie metropolie. Że można być samotnym w wielkim tłumie. A przecież tam, gdzie są ludzie, tam też obecne jest oblicze Boga - mówi o. Benedykt, z pochodzenia Czech, który od 5 lat jest także przełożonym polskiej wspólnoty.

  O. Benedykt, z pochodzenia Czech, od 5 lat jest przełożonym polskiej wspólnoty Tomasz Gołąb /Foto Gość Wokół braci i sióstr utworzyły się też 4 wspólnoty: Wspólnota Ewangeliczna „Nowe Jeruzalem”, Wspólnota Rodzin, Wspólnota „Adoramus" oraz Wspólnota Młodych. Swoje miejsce znalazła tu również Warszawska Grupa Medytacji Chrześcijańskiej. W ciągu dnia warszawiacy mogą szukać na Łazienkowskiej momentu wytchnienia i modlitwy osobistej, gdyż kościół pozostaje otwarty, a po południu oraz w nocy z czwartku na piątek można adorować Najświętszy Sakrament.

Z okazji 5-lecia obecności w Warszawie Wspólnoty Jerozolimskie zapraszają na muzyczny projekt związany z Rokiem Życia Konsekrowanego - „W świetle Taboru”.

Przygotowywany jest on z inicjatywy osób konsekrowanych, świeckich i duchownych związanych z Monastycznymi Wspólnotami Jerozolimskimi w Warszawie. Młodzi artyści pod kierunkiem Teresy Gręziak wykonają repertuar muzyczny inspirowany tekstami biblijnymi, rozważającymi tajemnicę powołania i oddania
się Bogu. Przewodnią myślą tej narracji będzie ewangeliczny opis przemienienia Jezusa na Górze Tabor. Komentarz wygłosi historyk sztuki ks. prof. Michał Janocha. Muzyka wokalna i instrumentalna, w dużej mierze skomponowana specjalnie z myślą o tym projekcie, zabrzmi 18 kwietnia o godz. 19.30 w kościele MB Jerozolimskiej przy ul. Łazienkowskiej 14. Poprzedzą ją nieszpory i Eucharystia o godz. 18. Dziękczynną Mszę za 5 lat obecności Wspólnot Jerozolimskich przy ul. Łazienkowskiej odprawi także 19 kwietnia nuncjusz apostolski abp Celestino Migliore. Po niej zaplanowano agapę oraz adorację od godz. 14.

Przeczytaj także:

• Płaczą i śpiewają z miastem
• Świeca z modlitwą gratis