Nawiązując w homilii do świątyni jerozolimskiej, przypomniał, że świątynia jest nie tylko miejscem obecności Boga, ale także miejscem komunikacji między człowiekiem, a Bogiem.

- Świątynia jest budowana, by Bóg był blisko swojego ludu, by Bóg był blisko swoich parafian - mówił.

Podkreślił, że Kościół jest zbudowany na żywym fundamencie, jakim jest Jezus Chrystus. - A my na tym kamieniu jesteśmy budowani, jako żywe kamienie powszechnego kapłaństwa - "wy zaś jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem” - kontynuował.

Kaznodzieja wyjaśnił, że "być kapłanem" to znaczy "pełnić funkcję przynależną Jezusowi Chrystusowi, najwyższemu i jedynemu Kapłanowi".

- Uczestniczymy w Jego kapłaństwie przez uświęcanie siebie i uświęcanie wszystkich innych, z którymi jesteśmy w kontakcie, tym banalnym codziennym, często trudnym. Naszą rolą i posłannictwem jest być kapłanem wobec wszystkich ludzi, począwszy od tych, z którymi żyjemy w rodzinie, po tych, z którymi się podczas całego życia spotykamy - powiedział arcybiskup.

Zwrócił uwagę, że kapłaństwo królewskie to "władza dana nam przez Boga do zarządzania światem".

- Bóg daje nam możliwości, byśmy urządzali ten świat według Jego zamysłu, a nie według naszych, często poronionych i szaleńczych projektów. Bóg wie, do czego jesteśmy stworzeni i przeznaczeni. Świat, który nam powierzył, którym mamy zawiadywać zależy od tego, czy to robimy w myśl Jego zamiarów i planów, czy też to robimy na własny swój rachunek - przestrzegł.

Dodał, że z kolei kapłaństwo prorockie to "moc Ducha św., którego otrzymaliśmy w sakramencie bierzmowania, i która to moc uzdalnia nas do mężnego wyznawania wiary i życia według jej wskazań".

Nawiązując do Ewangelii o powołaniu Piotra na pasterza Kościoła, przypomniał, że obecność Kościoła, jako mistycznego ciała Chrystusa, jest "życiodajnym źródłem dla całej ludzkości”. - Jest znakiem obecności Boga w człowieczeństwie i ten Kościół musi trwać - powiedział arcybisku.

Podkreślił, że Kościół jest wśród wszystkich instytucji jedyną, która nieprzerwanie istnieje od 2 tys. lat. I od początku swego istnienia próbowano go zniszczyć.

- Nie tylko Europie, ale w innych krajach jeszcze bardziej Kościół jest prześladowany. Usuwa się symbolikę chrześcijańską, żeby nie drażnić wyznawców innej religii, poniża ludzi wierzących, kpi się z nich. Ale przecież Kościół w swojej istocie będzie zawsze istniał, aż do skończenia świata. Taka jest obietnica Jezusa - powiedział arcybiskup.

Dodał, że będzie tak mimo "wszystkich naszych, słabości, grzechów, zdrad członków Kościoła również”. - Kościół istnieje, bo przecież jest on Oblubienicą - małżonką Jezusa - podkreślił.

Kaznodzieja zwrócił uwagę, że "kluczami do Królestwa Niebieskiego” są sakramenty święte, a symbolika konsekracji świątyni je przypomina.

- Kościół zostanie namaszczony to znaczy upodobniony do Mesjasza, który jest namaszczony przez Boga. Przypomina nam to również nasze namaszczenie. Jesteśmy wszyscy Chrystusowi, a więc Mesjańscy namaszczeni w świętym sakramencie bierzmowania - tłumaczył. I zachęcił, by jak najczęściej korzystać z sakramentów umocnienia - pokuty i eucharystii, która jest pokarmem i lekarstwem.

Na koniec abp Hoser podziękował za ten wspólny wysiłek parafian i księży, który doprowadził do powstania świątyni. Parafia Świętej Rodziny powstała na Zaciszu 12 grudnia 1948 r. Pierwszym proboszczem został ks. Stefan Sydry. Teren pod kościół ofiarował przed II wojną światową Zygmunt Jórski, właściciel folwarku Zacisze.

Pierwszą Mszę Świętą z poświęceniem placu kościelnego odprawił ks. Jan Sitnik, proboszcz parafii Świętej Trójcy w Ząbkach, do której należało wówczas Zacisze. Mieszkańcy z radością rozpoczęli zbiórkę materiałów na budowę kościoła, jednakże wybuch wojny przerwał te działania.

Poświęcenia upragnionego przez zaciszan kościoła dokonał 12 grudnia 1948 r. biskup Zygmunt Choromański. Proboszcz ks. Andrzej Mazański podjął dzieło budowy nowego kościoła. Wznoszenie okazałego gmachu nowej świątyni w miejscu starego kościoła rozpoczęto już 4 sierpnia 2010 r. Budynek oddano do użytkowania 12 grudnia 2012 r., w rocznicę powstania parafii.