Barokowa perełka lśni złotem. Zakończył się remont prezbiterium kościoła seminaryjnego

jjw, archwwa.pl

publikacja 17.11.2020 12:50

Zakończył się remont prezbiterium XVII-wiecznej świątyni przy Krakowskim Przedmieściu, która niezniszczona przetrwała czasy wojen. Ale to nie koniec prac.

W kościele oprócz głównego ołtarza znajduje się 10 ołtarzy bocznych (po pięć z każdej strony głównej nawy) oraz położona przy prezbiterium kaplica Grobu Chrystusowego. W kościele oprócz głównego ołtarza znajduje się 10 ołtarzy bocznych (po pięć z każdej strony głównej nawy) oraz położona przy prezbiterium kaplica Grobu Chrystusowego.
Kl. Andrzej Łazar

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa Oblubieńca, mieszczący się przy Krakowskim Przedmieściu 52/54, tuż obok Pałacu Prezydenckiego, został wyremontowany po raz pierwszy od ponad 150 lat. Od 2010 roku w poszczególnych etapach zostały odnowione cztery ołtarze: główny, nastawy boczne: Matki Bożej Różańcowej, Imienia Jezus i Matki Bożej Dobrej Śmierci, sztukaterie i malowidła w prezbiterium. Renowacji poddano figury przedstawiające scenę zaślubin Matki Bożej, do której często nawiązywali malarze, rzadko natomiast  po nią sięgali rzeźbiarze. Liczne rzeźby znajdujące się w kościele uporządkowano tematycznie.

Odnowiona rzeźba św. Judy Tadeusza.   Odnowiona rzeźba św. Judy Tadeusza.
Kl. Andrzej Łazar

– W historii kościoła wszystko się nawarstwiło, były donoszone różne części ołtarzy, figury z innych kościołów warszawskich, dlatego wyposażenie wymagało pewnego uporządkowania – mówi ks. Leszek Kwiatkowski z Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie.

Podczas prac w prezbiterium odkryto dawny wystrój kościoła. Za ołtarzem głównym – św. Józefa, patrona świątyni – znaleziono XVII-wieczny fresk. – W początkach istnienia świątyni nie było XVIII-wiecznych ołtarzy, większe rzeczy malowano na ścianie. Jednak z czasem karmelici zaczęli dodawać po kolei nastawy ołtarzowe – podkreśla ks. L. Kwiatkowski.

Figury pokryto 24-karatowym złotem.   Figury pokryto 24-karatowym złotem.
Kl. Andrzej Łazar

Przy okazji remontu prezbiterium i nastaw ołtarzowych wzmocniono stalle, w których modlili się karmelici, budowniczy i właściciele kościoła do czasu wybuchu powstania styczniowego. – Po ponad 150 latach wróciliśmy z klerykami z modlitwą do chóru zakonnego i wykorzystujemy tę część tak, jak była przeznaczona – do modlitwy – mówi duchowny.

Jako jedna z nielicznych warszawskich świątyń, kościół seminaryjny niezniszczony przetrwał burze dziejowe ostatnich wieków. – To prawdziwa perła dla stolicy – podkreśla ks. L. Kwiatkowski.

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Józefa Oblubieńca na Krakowskim Przedmieściu został wzniesiony dla karmelitów bosych w XVII wieku w stylu barokowym. W projektowaniu świątyni wzięli udział znani architekci: Konstanty Tencalla, Szymon Józef Bellotti oraz Tylman z Gameren. W 1724 roku kościół został przebudowany, natomiast jego fasadę ukończono w 1779 roku – była to pierwsza w Warszawie klasycystyczna fasada kamienna.

Ołtarz główny, poświęcony św. Józefowi, pochodzi z XVIII wieku. Został wzniesiony w stylu barokowo-rokokowym i powstał w miejscu pierwotnego ołtarza projektu Tylmana z Gameren, z którego pozostał obraz św. Józefa z Dzieciątkiem. – To ciekawy obraz, bo św. Józef otrzymuje Pana Jezusa pod opiekę. Historycy mówią, że to bardzo rzadki wizerunek św. Józefa – mówi ks. Kwiatkowski.

Klasztor karmelicki usunięto zaraz po powstaniu styczniowym, a budynek przejęło seminarium duchowne, które w 1925 roku dobudowało w północnej części neoklasycystyczną bibliotekę wg projektu Konstantego Jakimowicza. Kościół nie został zniszczony podczas II wojny światowej, więc po jej zakończeniu, do czasu odbudowania zburzonej archikatedry św. Jana, zastępował ją w tej funkcji nosząc miano prokatedry.