„Życie. Instrukcja obsługi” to pewnie tytuł na wyrost. Wprawdzie w najnowszej pozycji Wydawnictwa ZNAK znajdziemy rozdziały o miłości i zaufaniu, szczęściu i cierpieniu, wolności i pokorze, wierze i nadziei, a w nich mnóstwo trafiających do serca i rozumu porad, ale zapewne nie wyczerpują one ani katalogu problemów, z jakimi przyjdzie nam się w życiu zmierzyć, ani nie odpowiadają na wszelkie pytania, jakie rodzą się każdego dnia. Mimo to, nie powinniśmy obok tej książki przechodzić obojętnie. Wręcz przeciwnie: każdy w jej słowach będzie mógł przejrzeć się jak w lustrze: zwykły wierny i biskup, święty i grzesznik, niewierzący i ten, który codziennie przechadza się w Bożej obecności.

Może właśnie nie chodzi o to, by mieć wszystko od razu na tacy? „Dzisiaj świat chce wszystkiego szybko. Ludziom brakuje cierpliwości. Nawet dżinsy kupuje się od razu wytarte. Po co czekać, aż czas się tym zajmie?” – pisze ks. Piotr Pawlukiewicz, próbując pokazać nam, jak bardzo Boża pedagogia różni się od naszych pragnień i wyobrażeń. „Jedno z największych nieporozumień świata polega na tym, że ludziom się wydaje, iż Pan Bóg chce nam ułatwić zgodne życie w rodzinie, w małżeństwie, dać skończone studia, zdrowie, chleb na stole, poczucie bezpieczeństwa. Kto wam tak powiedział? Pan Bóg ma zgoła inny cel. Doprowadzić nas do królestwa Bożego. On będzie robił wszystko tak i wszystko będzie tak ustawiał, żebyśmy mogli je osiągnąć. To oczywiście może niekiedy wejść w ostry konflikt z naszymi własnymi pragnieniami i marzeniami”.

Jeśli więc w życiu nie chodzi o to, by było łatwo, po co nam książka z instrukcją obsługi tego życia? Ks. Pawlukiewicz, w swoich niepublikowanych tekstach, nie owija w bawełnę. Według niego szczęście ludzkie to stan, w jakim bywają niektóre dzieci do piątego roku życia. Potem jest o nie bardzo trudno. Chrześcijaństwo jest pełne paradoksów, a religia to nie matematyka.

„Dwa grzechy minus trzy różańce, pomnożone przez cztery umartwienia, pierwiastek z grzechu wczorajszego, no, mam szansę. Chrześcijaństwo to szaleństwo. […] czytamy na mszach w kółko jedną i tę samą książkę. Ja ją jeszcze całuję. Przecież to jest wariactwo. Totalna głupota. Warto byłoby mszę świętą zaczynać od słów: «Pan z wami, wariatami». «I z duchem twoim, idioto». I nie ma tu powodu do obrazy. Dobry chrześcijanin jest dla świata głupi” – pisze ks. Piotr.

Jego „Życie. Instrukcja obsługi” pełna jest podobnych point, anegdot, zaczerpniętych z filmów obrazów, zapamiętanych historii z życia warszawskich kapłanów, ale przede wszystkim autentycznego świadectwa kapłańskiej służby. Słowem: doświadczenia, które ks. Pawlukiewicz starał się przekazać w tysiącach rekolekcyjnych nauk, homilii, i konferencji. Warto jeszcze raz posłuchać (przeczytać) o tym, że w jakimś stopniu musimy pozostać samotni, bo samotność to przedpokój, w którym czeka się na spotkanie z Chrystusem. O zakochaniu w emerytach, o tym, że narzekanie to wyraźny dowód na odcięcie się od Pana Boga, że najważniejsze to nauczyć dzieci kochać nie rodziców, ale Jezusa. Że męskość, to umiejętność powiedzenia „przepraszam” i odnoszenia moralnych zwycięstw, a prawdziwy chrześcijanin jest człowiekiem tańca. Że Jezus jest fanatycznym wyznawcą wolnej woli,  więc bezradność Pana Boga polega na tym, że nie może nas zmusić do tego, żebyśmy doświadczyli dobra.

„Istnieje jedna umiejętność, która jest najwspanialszym prezentem, jaki można komuś dać. To cieszenie się z drobiazgów. Jeśli siedzimy cały czas z głową w chmurach, myśląc o tym, jak to nie realizują się nasze marzenia, możemy nie zauważyć tych najprostszych radości” – radzi zmarły w marcu tego roku warszawski rekolekcjonista. Ale też ostrzega, że „słodki stan wewnętrznego pokoju, równowagi jest często stanem, w którym szatan przygotowuje naszą duszę do piekła. […]. Pamiętajcie, dobre czasy dla Kościoła to złe czasy. Złe czasy dla Kościoła to dobre czasy”.

Ks. Piotr Pawlukiewicz zauważa, że wszyscy dążymy do szczęścia. Ale szczęście na ziemi jest jedynie produktem ubocznym. Jeśli w pierwszej kolejności zajmiemy się produktem ubocznym, jakim jest szczęście, to nigdy go nie znajdziemy.

„Ktoś celnie zauważył, że drzwi w niebie otwierają się na zewnątrz. Jeśli napierasz na te drzwi – ja chcę chłopaka, studiów, szczęścia, chcę urody, Panie Boże, daj – to Pan Bóg nie wpuści cię do nieba. Powie: «Ty weź się cofnij, bo drzwi nie mogę otworzyć».

Dla naszych Czytelników mamy trzy egzemplarze książki "Życie. Instrukcja obsługi", ufundowane przez Wydawnictwo ZNAK. O tym, jak je otrzymać, piszemy na kolejnej stronie.

Książkę otrzymają nadawcy 1., 10. i 20. e-maila z hasłem: "Życie", które dotrą do nas (warszawa@gosc.pl) do 6 grudnia br. W mailu prosimy o podanie danych adresowych, niezbędnych do wysyłki książki.

Udział w konkursie jest równoznaczny z akceptacją regulaminu konkursu "Wygraj książkę w Gościu Niedzielnym" dostępnym na stronie www.igomedia.pl/Regulaminy.

Przystąpienie do konkursu jest także równoznaczne z wyrażeniem zgody na przetwarzanie danych osobowych do celów przeprowadzenia konkursu.

Administratorem danych osobowych jest Instytut Gość Media (Organizator). Dane osobowe są przetwarzane na podstawie Pani/Pana zgody, w celu przeprowadzenia konkursu, przez okres do zakończenia całego postępowania konkursowego. Dane osobowe mogą być udostępniane partnerom realizującym z Administratorem powyższy cel oraz uprawnionym organom. Przysługuje Pani/Panu prawo dostępu do treści swoich danych, żądania ich sprostowania, usunięcia, ograniczenia przetwarzania, przenoszenia, wniesienia sprzeciwu, wniesienia skargi do organu nadzorczego. W każdym momencie zgody na przetwarzanie danych w celu przeprowadzenia konkursu jak i opublikowanie wyników mogą zostać wycofane przez kontakt na adres e-mail: sekretariat@igomedia.pl.