Szałas przy kolejowym nasypie, niedaleko Dworca Gdańskiego uwity był naturalnie rosnących, gęstych i splątanych krzaków. Pod nim znajdowało się legowisko skonstruowane z kawałków starego mebla i kilku bloków styropianu. Wszystko obciągnięte czystym, jasnym prześcieradłem z gumką, obok starannie ułożona kołdra. Całość obsypana śniegiem, mokra, ale sprawiająca wrażenie domostwa.

  Staramy się działać według zasady: pomagaj, nie oceniaj - mówi Janusz Sukiennik. Tomasz Gołąb /Foto Gość

– Widać tu było tęsknotę za domem, porządkiem, czystością. Kiedy przyszedł gospodarz, chętnie przyjął przywiezione rzeczy. Podziękował. Historia bezdomności, jakich niemało. Przyjechał z Podlasia za pracą, bo ostatni zakład w jego miasteczku został zlikwidowany. Nie zdołał jednak wytrzymać presji i klimatu dużego miasta. Kilkakrotnie oszukany przez zatrudniających, raz pobity, łagodny i niepijący, chciałby wrócić w swoje strony, ale nie bardzo ma do kogo - opisuje Janusz Sukiennik, koordynator programu "Trochę ciepła dla bezdomnego".

"Trochę ciepła dla bezdomnego" i "Uliczny Patrol Medyczny" - to projekty, które Caritas Polska realizuje wraz z partnerami dzięki wsparciu darczyńców. Szczególnego znaczenia nabierają one zimą, gdy ludzie żyjący na ulicach każdego dnia walczą o przetrwanie.

  W bramach, przejściach podziemnych, pustostanach, nieogrzewanych działkowych altanach, czy prowizorycznych chatkach, skleconych z kawałków blachy, folii i drutu – można znaleźć schronienie przed wiatrem i śniegiem, ale nie przed przenikliwym zimnem, wpełzającym po godzinach spędzonych na mrozie pod najgrubsze nawet ubrania. Tomasz Gołąb /Foto Gość

- Niedawno Ulicznemu Patrolowi Medycznemu udało się dosłownie w ostatniej chwili uratować życie bezdomnemu, którego poszukiwała siostra mieszkająca w odległej miejscowości. Znając z mediów zaangażowanie członków patrolu, kobieta nawiązała z nimi kontakt i przekazała informacje, dzięki którym pomoc przyszła na czas - relacjonuje Janusz Sukiennik.

Kiedy temperatura spada w okolice zera, jest trudno. Ale gdy słupek rtęci wędruje jeszcze niżej, jak w ostatnich dniach, sytuacja staje się dramatyczna. Dla osób w kryzysie bezdomności, przebywających poza schroniskami, to zagrożenie życia.

  Powodów utraty dachu nad głową może być mnóstwo. Tomasz Gołąb /Foto Gość

Powodów utraty dachu nad głową jest mnóstwo: ubóstwo powiązane z bezrobociem, konflikty rodzinne splątane z uzależnieniem - czasem trudno dojść, co było przyczyną, a co skutkiem. Kiedy jednak człowiek trafia na ulicę i pozostaje na niej przy minus dziesięciu stopniach, nie czas na roztrząsanie. Zasada "pomagam, nie oceniam" należy do abecadła. Trzeba działać, żeby ktoś nie zamarzł: dostarczyć mu ciepły posiłek, odzież, a wraz z nimi komunikat: nie jesteś sam, pamiętamy o tobie. Temu służy projekt "Trochę ciepła dla bezdomnego", realizowany w Warszawie przez Caritas Polska wraz ze stołeczną strażą miejską.

Dwa razy w tygodniu srebrno-niebieskie samochody patrolowe straży miejskiej zabierają z kuchni Centrum Okopowa przy Caritas Polska 100 litrów gorącej, pożywnej zupy, pieczywo, koce, wełniane skarpety, konserwy oraz inne zafoliowane produkty spożywcze i rozwożą je do znanych strażnikom tzw. miejsc niemieszkalnych, gdzie przebywają osoby bezdomne.

- Wszystko dzięki zaangażowaniu pracowników Caritas Polska oraz kuchni Centrum Okopowa, Caritas Archidiecezji Warszawskiej ze schroniska przy ul. Żytniej, spółdzielni socjalnej bezdomnych "Kto rano wstaje", strażników miejskich i medyków jeżdżących w patrolach oraz darczyńców, którzy wsparli finansowo obie akcje. Z serca za to wsparcie dziękujemy i zachęcamy do jego kontynuowania, bo pamiętajmy, że pomoc bliźniemu w kryzysie to nasze wspólne zadanie - przypomina Janusz Sukiennik.

Przed Bożym Narodzeniem strażnicy miejscy rozwieźli bezdomnym przebywającym poza schroniskami także opłatki, słodycze i kartki z życzeniami świątecznymi, do których były dołączone wizytówki z numerem telefonu do pracowników i duszpasterza Caritas Polska – dla potrzebujących wsparcia duchowego, porady psychologicznej lub pomocy w wyjściu z kryzysów życiowych.

Caritas Polska wraz ze Strażą Miejską i Stowarzyszeniem Lekarze Nadziei prowadzi też program Uliczny Patrol Medyczny, uruchomiony w 2017 r. z myślą o doraźnej pomocy ratowniczo-medycznej dla osób bezdomnych. Oprócz udzielania porad i pomocy medycznej osobom bezdomnym ratownicy przekazują im maseczki i inne środki zabezpieczające, prowadzą obserwacje ich sytuacji zdrowotnej, interweniują w przypadkach nagłych i wymagających specjalistycznej pomocy. Od listopada do końca 2020 r. Uliczny Patrol Medyczny wyjeżdżał do różnych dzielnic 15 razy, udzielając m.in. 34 porad medycznych, a w 14 przypadkach udzielając bezpośredniej pomocy, głównie opatrując zadawnione urazy i niegojące się rany.

  W bramach, przejściach podziemnych, pustostanach, nieogrzewanych działkowych altanach, czy prowizorycznych chatkach, skleconych z kawałków blachy, folii i drutu – można znaleźć schronienie przed wiatrem i śniegiem, ale nie przed przenikliwym zimnem, wpełzającym po godzinach spędzonych na mrozie pod najgrubsze nawet ubrania. Tomasz Gołąb /Foto Gość

Jak pomóc? Wysyłając SMS o treści ZIMNO pod numer 72052 (koszt 2,46 zł); kierując wpłatę na konto 70 1020 1013 0000 0102 0002 6526, z dopiskiem "Trochę ciepła dla bezdomnego" lub "Uliczny Patrol Medyczny".