Zawierzył Bogu. 70-lecie kapłaństwa bp. Kazimierza Romaniuka

Tomasz Gołąb Tomasz Gołąb

publikacja 17.12.2021 19:32

Błogosławieństwa na całe kapłańskie życie udzieliła mu bł. Elżbieta Czacka, a święceń udzielił bł. Stefan Wyszyński.

Zawierzył Bogu. 70-lecie kapłaństwa bp. Kazimierza Romaniuka Wdzięczność za lata posługi chciało wyrazić wielu biskupów i wiernych. diecezja.waw.pl

Dziękujemy za wszystko, co uczynił dla Warszawy po obu jej stronach (dziś podzielonej na dwie diecezje), za seminarium, za uczelnie katolickie. To wszystko kładziemy na ołtarzu dziękczynienia w tej eucharystycznej ofierze. Chciałbym, żebyśmy takim bogactwem tych 70 lat zostali, jako pewien przykład, obdarowani wszyscy - mówił kard. Kazimierz Nycz podczas Mszy św. dziękczynnej w rocznicę święceń bp. Kazimierza Romaniuka.

W katedrze św. Floriana na Pradze Mszy św. z udziałem jubilata przewodniczył kardynał Kazimierz Nycz. Koncelebrowali biskup warszawsko-praski Romuald Kamiński, biskup pomocniczy Jacek Grzybowski oraz licznie przybyli na wspólne świętowanie biskupi z sąsiednich diecezji.

Biskup Jacek Grzybowski odczytał słowo, które z okazji jubileuszu nadesłał papież Franciszek: "Ojciec Święty, zapewniając o pamięci w modlitwie, prosi Boga, by obdarzył Księdza Biskupa obfitością łask, pociechą i mocą chrystusowego kapłaństwa, zawierzając go macierzyńskiej opiece Maryi Panny i św. Józefa, z serca udzielam mu apostolskiego błogosławieństwa, którym obejmuję jego rodzinę, bliskich i uczestników tej uroczystości".

- Bóg w jego życiu realizował swój zamysł, a on - nasz Jubilat - zgodnie ze słowami Jesu, in te confido, po prostu zawierzył i pozwolił Bogu prowadzić się przez życie. Dziś wyrażamy wdzięczność za wszystko, czego dokonał, czemu był wierny i przede wszystkim za tę wierność Bogu, w której trwa po dzień dzisiejszy - podkreślił w homilii bp R. Markowski.

Bp Kazimierz Romaniuk urodził się 21 sierpnia 1927 r. w Hołowienkach k. Sokołowa Podlaskiego. Wyświęcony na kapłana 16 grudnia 1951 r. przez abp. Stefana Wyszyńskiego, został posłany do parafii św. Szczepana. Wcześniej błogosławieństwa na całe kapłańskie życie udzieliła mu w Laskach bł. Elżbieta Czacka. Usunięty z parafii za odmowę uczestnictwa w pochodzie pierwszomajowym, trafił do MB Nieustającej Pomocy na Saskiej Kępie.

Kontynuując studia teologiczne na UW, w 1953 r. obronił pracę doktorską z patrologii. Na dalsze studia został skierowany na Papieski Instytut Biblijny do Rzymu (1956-1958), gdzie zdobył licencjat z nauk biblijnych, a następnie do jerozolimskiej Ecole biblique et archéologique française (1959-1961) - tę część studiów zakończył kolejny doktorat. Habilitację zakończył w 1966 r., trzy lata później został profesorem. Od 1971 r. pełnił funkcję rektora warszawskiego seminarium.

Pierwszemu ordynariuszowi diecezji warszawsko-praskiej przyszło żyć w czasie ośmiu pontyfikatów. Kolejnych papieży, od Piusa XII, miał okazję od czasów rzymskich studiów osobiście widzieć, słuchać i podziwiać podczas wielu audiencji i lat współpracy. Dość powiedzieć, że we wspomnieniach biskupa, jeszcze z lat dziecięcych, pojawia się m.in. dzień śmierci Józefa Piłsudskiego, wojna, którą spędził w Warszawie, tajne komplety, ukończone w 1944 r. tzw. małą maturą. Biskup Kazimierz Romaniuk wspomina Powstanie Warszawskie (przeleżał je chory na czerwonkę), cudowne ocalenie od wywózki do Rzeszy i wiele innych opatrznościowych wydarzeń, które jednoznacznie oceniał jako boże interwencje.

Czytaj dalej na następnej stronie

W wydanej osiem lat temu "Autobiografii" wracał do chwili, kiedy zrodziło się jego powołanie. „W roku 1934 przystąpiłem do Pierwszej Komunii Świętej i za radą naszego proboszcza, ks. Władysława Kozieradzkiego, zostałem ministrantem. Okazało się, że było to wydarzenie bardzo ważne dla całego mojego późniejszego życia. Przypominam sobie dokładnie, iż już w pierwszych tygodniach służby przy ołtarzu postanowiłem, że zostanę księdzem. Najdziwniejsze, iż ta moja naiwna, dziecięca jeszcze decyzja nigdy potem nie uległa żadnemu zachwianiu. Zamiaru tego specjalnie nie rozgłaszałem - chyba nawet rodzicom długo o tym nie mówiłem - pamiętam jednak, że ta, jakże ubożuchna wizja przyszłego kapłaństwa, niejeden raz wpłynęła na moje codzienne zachowanie” - czytamy.

Ogłoszony biskupem tytularnym Sicca Veneris 27 lutego 1982 r., za dewizę przyjął słowa In Te confido (Ufam Tobie). Konsekrowany 4 marca 1982 r. w archikatedrze św. Jana Chrzciciela, odpowiadał m.in. za budowę świątyń i sprawy personalne. Biskup, któremu proponowano objęcie katedry na Harvardzie, wspomina m.in. perypetie związane ze wznoszeniem gmachu seminaryjnego na Bielanach, kłopoty z nadużywającymi alkoholu góralami, strzyżeniem trawnika i noszeniem materiałów budowlanych. W 1997 r. ukończył tłumaczenie całego Pisma Świętego z języków oryginalnych na polski, pierwszego od 400 lat przekładu Biblii na język polski dokonanego przez jednego tłumacza, które wydano pod tytułem „Biblia warszawsko-praska”. Bp Kazimierz Romaniuk jest też autorem ponad 150 książek i tłumaczeń biblijnych (włączając w tę liczbę kilkanaście tłumaczeń na języki obce - włoski, niemiecki, francuski), ponad 700 artykułów, blisko 100 recenzji, relacji i wywiadów.

Wielu kapłanów nosi go we wdzięcznej pamięci jako profesora w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym, następnie rektora, biskupa pomocniczego archidiecezji warszawskiej, a potem pierwszego ordynariusza - pasterza nowo powstałej diecezji warszawsko-praskiej. Za honorowego obywatela uznały go: Otwock, Radzymin, Mińsk Mazowiecki oraz Warszawa; w roku 2012 został wyróżniony Medalem Pamiątkowym Pro Masovia.

Podczas uroczystości 70-lecia kapłaństwa, w imieniu wspólnoty diecezjalnej życzenia jubilatowi złożył ksiądz Krzysztof Ukleja, proboszcz parafii Najczystszego Serca Maryi na Grochowie.

- W swoim zawołaniu Ksiądz Biskup wybrał słowa „Jezu, ufam Tobie”. Dzisiaj prosimy Jezusa Miłosiernego w Twojej intencji, o potrzebne łaski, siłę, abyś dalej był z nami i służył swoją mądrością, odwagą. Jezu, ufamy Tobie, Jezu, dziękujemy Ci. Ad multos annos - życzył ks. K. Ukleja.