Pogrzeb prezydentowej Kaczorowskiej

Tomasz Gołąb Tomasz Gołąb

publikacja 21.04.2022 17:08

Karolina Kaczorowska spocznie u boku swego męża w Panteonie Wielkich Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej na Wilanowie.

Pogrzeb prezydentowej Kaczorowskiej 19 lipca 1989 r.w momencie, gdy Ryszard Kaczorowski objął urząd Prezydenta RP na Uchodźstwie, została Pierwszą Damą na Uchodźstwie i jako ostatnia pełniła tę funkcję. ap.edu.pl

Uroczystości pogrzebowe Karoliny Kaczorowskiej, małżonki prezydenta II Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego, zaplanowano w dniach 22-23 kwietnia w Warszawie. Organizatorem państwowych uroczystości jest Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, którego pani prezydentowa była podopieczną.

– Pożegnamy jedną z czołowych postaci polskiej emigracji niepodległościowej, Sybiraczkę, nauczycielkę i wychowawczynię kilku pokoleń Polaków, którzy po II wojnie światowej nie mogli powrócić do ojczyzny. W jej osobie żegnamy także symbolicznie legalne władze II Rzeczypospolitej, które nieprzerwanie od 1939 r. aż po 1990 r. stały na straży honoru niepodległej Polski, pracując na uchodźstwie. Pożegnamy ostatnią pierwszą damę II Rzeczypospolitej – stwierdza Jan Józef Kasprzyk, szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Panią prezydentową będziemy żegnać w 87. rocznicę uchwalenia Konstytucji Kwietniowej, dzięki której możliwe było zachowanie ciągłości państwowej na uchodźstwie podczas okupacji niemieckiej, sowieckiej i w czasie zniewolenia komunistycznego – podkreśla.

Uroczystości pogrzebowe rozpoczną się 22 kwietnia o 12.45 na płycie lotniska Wojskowego Portu Lotniczego na warszawskim Okęciu, dokąd specjalny samolot rządowy przywiezie z Londynu prochy śp. Karoliny Kaczorowskiej. Tu hołd zmarłej oddadzą przedstawiciele najwyższych władz i instytucji państwowych, ambasady RP w Londynie oraz brytyjska Polonia.

Podczas ceremonii powitania na polskiej ziemi urny z prochami zmarłej Orkiestra Reprezentacyjna Wojska Polskiego odegra „Marsz żałobny” Fryderyka Chopina. Po przeniesieniu urny na katafalk w asyście wojskowego posterunku honorowego zostanie odmówiona modlitwa. Planowane jest także przemówienie szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jana Józefa Kasprzyka.

Następnie uczestnicy uroczystości przejadą do Świątyni Opatrzności Bożej na warszawskim Wilanowie, gdzie nastąpi wprowadzenie urny z prochami do kaplicy Najświętszego Sakramentu, w której odprawione zostaną egzekwie pogrzebowe oraz nieszpory pod przewodnictwem jasnogórskiego kapelana Żołnierzy Niepodległości o. prof. Eustachego Rakoczego, kapelana prezydenta Ryszarda Kaczorowskiego.

Po godzinie 19 nastąpi procesyjne przeniesienie urny z prochami na katafalk przed głównym ołtarzem w Świątyni Opatrzności Bożej, gdzie zostanie odprawiona Msza Święta żałobna za spokój duszy pary prezydenckiej – śp. Ryszarda i Karoliny Kaczorowskich. Po Mszy odbędzie się harcerskie czuwanie modlitewne. W godzinach 15-22 świątynia będzie otwarta dla wszystkich, którzy indywidualnie chcieliby oddać honory zmarłej i wpisać się do księgi kondolencyjnej. Współorganizatorem tej części uroczystości jest Instytut Tradycji Rzeczypospolitej i Samorządu Terytorialnego.

Główne uroczystości pogrzebowe rozpoczną się 23 kwietnia o godz. 12. Mszy św. żałobnej przewodniczyć będzie metropolita warszawski kardynał Kazimierz Nycz, a homilię wygłosi biskup polowy Wojska Polskiego, wieloletni delegat episkopatu Polski do spraw Polonii Wiesław Lechowicz.

W ostatniej drodze śp. Karolinie Kaczorowskiej towarzyszyć będą przedstawiciele najwyższych władz i instytucji państwowych, Wojska Polskiego, duchowieństwa, Polonia z Wielkiej Brytanii oraz harcerze. Po Mszy żałobnej zaplanowano przemówienia okolicznościowe. Od godziny 11 świątynia będzie otwarta dla wszystkich, którzy chcieliby uczestniczyć w uroczystościach pogrzebowych.

Następnie najbliższa rodzina wraz z wyznaczoną delegacją przejdzie w kondukcie żałobnym do miejsca pochówku w Panteonie Wielkich Polaków, gdzie odbędzie się ceremonia złożenia urny z prochami zmarłej, która spocznie obok swego męża śp. Ryszarda Kaczorowskiego. Zgromadzeni, którzy nie będą mogli uczestniczyć w ceremonii w Panteonie Wielkich Polaków, będą mieć możliwość obserwowania uroczystości na telebimach umieszczonych w świątyni.

Karolina Kaczorowska z d. Mariampolska urodziła się w 1930 r. w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankiwsk na Ukrainie). Po zajęciu przez wojska sowieckie Kresów Wschodnich II Rzeczpospolitej została w 1940 r. wraz z rodziną wywieziona na Syberię. Rosję sowiecką opuściła wraz z Armią Andersa, której żołnierzami byli jej ojciec, brat i przyszły mąż Ryszard Kaczorowski.

Podobnie jak wiele polskich dzieci poprzez Persję trafiła do Ugandy, do obozu dla polskich uchodźców w osadzie Koja, gdzie uczęszczała do prowadzonej tam polskiej szkoły. Pozostała tam do końca lat 40. Po przyjeździe do Wielkiej Brytanii ukończyła studia na Uniwersytecie w Londynie. Pracowała następnie jako nauczycielka. Poświęciła się również działalności w harcerstwie polskim na uchodźstwie i przy tej okazji poznała przyszłego męża, z którym wzięła ślub w 1952 roku. Mieli dwoje dzieci: Alicję i Jadwigę Jagodę. Doczekali się również pięciorga wnuków.

U boku męża aktywnie uczestniczyła w życiu społecznym polskiej emigracji, była zaangażowana m.in. w działalność charytatywną Zjednoczenia Polek w Wielkiej Brytanii. 19 lipca 1989 roku w momencie, gdy Ryszard Kaczorowski objął urząd Prezydenta RP na Uchodźstwie, została pierwszą damą na uchodźstwie i jako ostatnia pełniła tę funkcję. Półtora roku później, w grudniu 1990 r. prezydent Ryszard Kaczorowski przekazał insygnia prezydenckie wybranemu w pierwszych powojennych demokratycznych wyborach na ten urząd Lechowi Wałęsie. Karolina Kaczorowska brała udział w ceremonii przekazania insygniów i była to jej pierwsza wizyta w ojczyźnie od ponad pół wieku. Wraz z mężem wielokrotnie odwiedzała później Polskę, aktywnie uczestniczyła i wspierała wiele przedsięwzięć służących kultywowaniu tradycji niepodległościowej. Wspierała polskie harcerstwo i ruch strzelecki, była m.in. honorowym patronem corocznego Marszu Szlakiem I Kompanii Kadrowej oraz wielu konkursów edukacyjnych adresowanych do młodego pokolenia.

10 kwietnia 2010 roku razem z mężem miała wziąć udział w obchodach 70. rocznicy zbrodni katyńskiej, jednak z powodu choroby zrezygnowała z wylotu do Smoleńska i Katynia. Jej mąż udał się w podróż sam i jak wszyscy pasażerowie polskiej delegacji zginął w katastrofie smoleńskiej. W 2012 roku została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W roku 2016 została powołana do Rady do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych przy szefie Urzędu, w której reprezentowała środowiska emigracyjne. Zmarła 21 sierpnia 2021 w Londynie.