Tomasz Gołąb: Rozmawiamy kilka dni po tym, jak kard. Kazimierz Nycz powierzył Panu odpowiedzialność za kilkadziesiąt oddziałów parafialnych i kilkuset członków Akcji Katolickiej. Dla nich prof. Tadeusz Kulik jest osobą bliską, podobnie jak dla środowiska naukowego. Nasi Czytelnicy w większości jednak zapewne Pana nie znają.

Prof. Tadeusz Kulik: 20 czerwca skończyłem 70 lat, jednak czuję się wciąż młodo. Z żoną Aliną wychowaliśmy troje dzieci i cieszymy się siedmiorgiem wnucząt. Mieszkam w parafii Narodzenia NMP w Komorowie, gdzie w 1997 r. wstąpiłem do Akcji Katolickiej i od 25 lat pełnię obowiązki prezesa Parafialnego Oddziału AK. Zafascynowała mnie bardzo dobra organizacja tego stowarzyszenia i duże możliwości działania katolików świeckich na poziomie parafii, diecezji i kraju. Od 2014 r. byłem członkiem zarządu, a od 2016 r. wiceprezesem AK Archidiecezji Warszawskiej. Naukowo od 1977 r. jestem związany z Politechniką Warszawską. Przeszedłem wszystkie szczeble naukowe, pełniąc funkcje prodziekana ds. nauki i dziekana Wydziału Inżynierii Materiałowej oraz prorektora ds. nauki. Po doktoracie półtora roku pracowałem naukowo w USA i przez dwa lata w Hiszpanii. Zajmuję się materiałami amorficznymi i nanokrystalicznymi, czyli w uproszczeniu stopami bez typowego dla metali uporządkowania krystalicznego, lub posiadającymi krystaliczne ziarna o wielkości zaledwie kilkunastu nanometrów. Należę do NSZZ „Solidarność” od 1980 r., a od 2012 r. jestem członkiem Prezydium Krajowej Sekcji Nauki Solidarność. Prywatnie od dawna pasjonuję się zjawiskami niewytłumaczalnymi naukowo oraz fotografią i żeglarstwem.