Drukuj
Odrzucając niepotrzebne
Piotr Kusch stracił wzrok w wieku 15 lat. Wychowanek podwarszawskich Lasek powrócił tam już jako uznany rzeźbiarz. Tworzy, pokazując innym, że można widzieć, nie patrząc.
Co różni rzecz użytkową od artystycznej i kiedy można powiedzieć, że dzieło sztuki przekracza granicę do sfery świętej rzeczywistości? Odpowiedź należy do widza.
Tomasz Gołąb /Foto Gość
W ostatniej sali Muzeum Archidiecezji Warszawskiej stoi stół. Wygląda jak ołtarz, przykryty białym obrusem, z trzynastoma kielichami. Jeden z nich leży. Judasz! – niemal chce się wykrzyczeć. A przecież to zwykły gliniany puchar, którego funkcję i znaczenie nadajemy my, dzięki temu, co nosimy w sercu.
Dostępne jest 13% treści. Chcesz więcej?
Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.