Dzieła zostały wypożyczone z kolekcji Muzeum – Domu Narodzin Picassa w Maladze. Całość dzieli się na cztery sekcje. Pierwsza to refleksja Picassa nt. piękna. Druga koncentruje się na postaciach mitologicznych, zwłaszcza figurach faunów i centaurów. W trzeciej można obejrzeć prace w ceramice. Ostatnia część jest poświęcona polonikom, w znacznej mierze z unikatowej kolekcji dzieł Picassa z Muzeum Narodowego w Warszawie. Wiele obiektów zostało podarowanych placówce przez samego artystę. W 1948 r. Picasso przyjechał do Polski, wziął udział w Światowym Kongresie Intelektualistów w Obronie Pokoju we Wrocławiu, a także odwiedził stolicę. Prace pozwalają przyjrzeć się jego ewolucji artystycznej.

– Świetna wystawa dzieł z naszego muzeum, zestawiona z pracami przywiezionymi z Hiszpanii, tworzy opowieść kompletną. Mamy tu do czynienia z twórczością graficzną i rysunkami, które pokazują dojrzewanie artysty. Opowiadają o jego patrzeniu na piękno. Dowodzą, że naprawdę był geniuszem. Dla przykładu, w „Dziewczynie w góralskim kożuszku” mamy pięć wyjściowych matryc kolorowych, które on przerabiał, tworząc kolejne odbitki na czarno. Patrząc na efekt zamierzony przez artystę, uświadamiamy sobie, z jaką lekkością korzystał on z materii – opowiada dr Łukasz Gaweł, dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie.

Warszawska kolekcja ceramiki Picassa, którą można podziwiać na ekspozycji, zawiera wyłącznie unikaty, czyli niepowtarzalne naczynia wykonywane w jednym egzemplarzu. Dopiero kiedy artysta poczuł się na polu garncarstwa pewniej, zaczął tworzyć obiekty w seriach.

Wystawa jest czynna do 14 stycznia. Towarzyszą jej liczne spotkania edukacyjne, m.in. wykłady czwartkowe, warsztaty ceramiczne i litograficzne, oprowadzania sobotnie i niedzielne, rowerowe zwiedzanie Warszawy śladami Picassa, otwarte zajęcia dla dzieci, oprowadzanie w języku migowym i lekcje muzealne.

– Mimo że Picasso jest doskonale znany, to nadal ma w sobie wiele tajemnic. Jego prace kojarzą się nam się z dziełami zrobionymi szybko, pobieżnie i z wielką energią. Oglądając wystawę, uświadomimy sobie, jak bardzo ta twórczość jest przemyślana oraz że jego gest spontaniczny wynika z solidnej wiedzy i wielkiego artystycznego doświadczenia. Bycie Picassem nie jest takie proste, jak pozornie mogłoby się nam wydawać – mówi Paweł Bień z MNW.

Dla naszych Czytelników mamy dwie podwójne wejściówki na wystawę ufundowane przez Muzeum Narodowe w Warszawie. Szczegóły: warszawa.gosc.pl.