Bądźcie sługami

O kapłaństwie na nowe czasy, byciu ojcem i analogiach między rodziną a prezbiteratem rozmawiano 21 października w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej.

Debata odbyła się z okazji wydania 100. numeru kwartalnika.
YouTube

Debatę pod hasłem „Kościół bez księży?” zorganizowano z okazji wydania 100. numeru kwartalnika formacyjnego dla księży „Pastorem”. – Po raz pierwszy chyba w dziejach, zwłaszcza w Kościołach zachodnich, jesteśmy świadkami sytuacji, gdy wspólnoty są już często pozbawione kapłanów z powodu wewnętrznego kryzysu wiary, a nie prześladowań zewnętrznych – mówił bp Michał Janocha podczas spotkania, w którym uczestniczyli również Dariusz Cupiał, założyciel Fundacji Cyryla i Metodego, ks. Mirosław Cholewa, redaktor naczelny „Pastores” oraz ks. Kazimierz Pek MIC, profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

– Wśród olbrzymiej rzeszy księży, którzy są w tej chwili w Polsce, jest bardzo duża część, dla których posługi kapłańskie stały się bardzo niewielką częścią ich życia i czasu – podkreślił ks. Cholewa, dodając że znaczną część obowiązków pełnionych przez kapłanów mogą z powodzeniem wykonywać świeccy. Wymienił w tym kontekście między innymi dyrektorów wydawnictw, szkół czy hospicjów.

Analogii między życiem kapłańskim i rodzinnym szukał Dariusz Cupiał, od 18 lat zajmujący się tematyką rodzicielstwa, twórca klubów ojcowskich i autor serwisu tato.net.

– Nieobecność ojca, fizyczna, emocjonalna, duchowo-psychiczna, narusza podstawową strukturę rodziny. Podobnie nie ma Kościoła bez księży – mówił, podkreślając służebną rolę prezbiterów, niezastąpionych szafarzy sakramentów, z charyzmatem posługi nauczania. – Jeżeli kapłaństwo służebne jest udziałem w potrójnej misji Chrystusa, a więc misji kapłańskiej, królewskiej i proroczej, to wielu braci świeckich wciąż odbiera manifestację kapłaństwa jako bycie tym „księciem”. Miałem przywilej słuchania niezwykłego kapłana, który nie był „księdzem”. Mówię o słudze Bożym Franciszku Blachnickim, do którego nikt nigdy nie powiedział „proszę księdza”. Wszyscy, którzy go szukali, pytali: „Gdzie jest ojciec?” – dodał.

Ksiądz Kazimierz Pek MIC przywołał także spotkanie kleryków pierwszego roku z ks. Tadeuszem Fedorowiczem w zakładzie dla niewidomych w Laskach. – Jego też nazywali „ojcem”. Gdy pytaliśmy go o różne sprawy, o wywózkę do Kazachstanu czy wojsko Andersa, powtarzał właściwie tylko jedną rzecz: „Bądźcie sługami, nie panami”.

Ksiądz Pek zwrócił uwagę, że tytuł kwartalnika nie jest przypadkowy. – On nawiązuje do myśli, która zrodziła się za pontyfikatu Jana Pawła II, do adhortacji Pastores dabo vobis, gdy poza przypomnieniem godności kapłanów wynikających z ich święceń, wyeksponowano kwestię bycia pasterzem, bycia dla ludzi – mówił, podkreślając, że kwartalnik „Pastores” tworzą w dużej mierze ludzie świeccy i przeznaczony jest nie tylko dla kapłanów, ale w szerszym znaczeniu także dla osób, które „żyją łaską chrztu świętego”.