Tomasz Gołąb: Niektórzy obawiają się, że ekumenizm może prowadzić do utraty tożsamości wyznaniowej…

Ks. Piotr Gaś: Często określenie „tożsamość” rozumie się jako rodzaj bastionu z fosą, polem minowym, zasiekami. Kiedy pracowałem w Radzie Światowej Federacji Luterańskiej, w stałej Komisji ds. Ekumenizmu, spotykałem przedstawicieli wielu tradycji chrześcijańskich. Zarówno wtedy, jak i później, również w trakcie kolejnych Tygodni Modlitw o Jedność Chrześcijan, przekonywałem się, że ekumenizm nie prowadzi do utraty tożsamości, ale uczy jeszcze bardziej świadomego i odpowiedzialnego budowania tożsamości wyznaniowej. Mówię o takiej tożsamości, w której chrześcijanie świadomie mówią o tym, co jest chrześcijańskie w naszych Kościołach, i dbają o to. Ktoś zapyta, czy może być coś niechrześcijańskiego w naszych kościołach? Tak, może! Tam, gdzie wiarę chrześcijańską wypiera religijny fanatyzm, tam możemy mówić o niechrześcijańskiej tożsamości, bo religijny fanatyzm jest zaprzeczeniem przykazania miłości, którego uczy nas Jezus Chrystus.

Czasem mówi się, że w dialogu ekumenicznym znajdujemy się dziś w „erze lodowcowej”.

Nie zgadzam się z taką oceną dialogu ekumenicznego dzisiaj. Jednak gdyby ta opinia była zasadna, to tym bardziej powinniśmy docenić Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. Jeszcze serdeczniej więc zapraszam do udziału w nabożeństwach. Uczestnicząc w ekumenicznych zgromadzeniach, dajmy wyraz temu, że jesteśmy chrześcijanami i tęsknimy za przeżywaniem jedności poprzez wspólne czytanie Pisma Świętego, łączenie w rozmyślaniu i w modlitwie. Ktoś zapyta: „Tylko tyle?”, a ja powiem: „Aż tyle!”.