Czwartek, godz. 18. Na Eucharystii w katedrze praskiej zbierają się młodzi ludzie. Po niej przejdą do domu parafialnego na cotygodniowe spotkanie Duszpasterstwa Młodzieży Diecezji Warszawsko-Praskiej.

– Kiedy zaczęłam studia, szukałam dla siebie wspólnoty. Przychodzę tu od dwóch miesięcy razem z moim chłopakiem. Panuje tu domowa atmosfera i otwartość. Podejmuje się wiele inicjatyw i ciekawych tematów. Czuję, że współtworzę te spotkania. Ksiądz Michał zgadza się na nasze pomysły, nie narzuca swojej wizji – mówi Katarzyna Bartołd z Ząbek, studentka medycyny na WUM.

Balsam na serce

Nowością duszpasterstwa są otwarte pierwszoczwartkowe adoracje Najświętszego Sakramentu po wieczornej Mszy św. w katedrze. Oprawę muzyczną z grą na keyboardzie i skrzypcach oraz chórkiem zapewnia schola młodzieżowa z parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Starej Miłosnej.

– Śpiew jest dla mnie małą modlitwą, a uwielbienia pogłębiają relację z Bogiem. Nie należę do duszpasterstwa, ale po adoracji nasz zespół jest zapraszany na agapę – mówi Kornelia Tarnowska, sopranistka, studentka I roku pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej na ASP im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie.

Na adoracje przychodzą osoby w różnym wieku, także spoza duszpasterstwa.

– Byłam na Mszy św. i zostałam na adoracji. Chciałam zobaczyć, jak to będzie wyglądało. Jestem młodą babcią, ale odnajduję się tu, wśród młodzieży. Bardzo mi się podobało. To taki balsam na moje serce i odskocznia po całym dniu. Chcę dać coś od siebie Jezusowi, choć godzinę po pracy, by Mu podziękować za to, co czyni w życiu naszej rodziny – mówi Urszula Jaskólska z parafii katedralnej św. Floriana i św. Michała Archanioła.

Duszpasterstwo ma spotkania w każdy czwartek, z wyjątkiem świąt i długich weekendów. W pierwszy czwartek miesiąca odbywa się wspomniana adoracja. Kolejne to wykłady z historii filozofii prowadzone przez bp. Jacka Grzybowskiego, nauka ewangelizacji i świadectwa oraz spotkanie z ciekawym człowiekiem. Gdy przypada piąty czwartek miesiąca – organizowane jest wyjście do kina czy na wycieczkę.

– Gram w duszpasterskiej lidze siatkówki. Podobają mi się sesje filozoficzne biskupa. Lubię zamyślać się nad życiem. Poza tym jest tu domowa atmosfera, czuję się jak u siebie – przyznaje Jan Jaczewski z Zielonki, uczeń III klasy technikum.

Jest robota

Opiekunem jest ks. Michał Dziedzic. – Robimy to, co podpowie nam Duch Święty. Nie realizujemy konkretnego programu. Rozeznajemy, co na daną chwilę jest potrzebne. Pomagają mi dwie osoby odpowiedzialne spośród młodzieży, ale właściwie konsultacje robimy ze wszystkimi – mówi.

Ponieważ ks. Michał jest też duszpasterzem diecezjalnym młodzieży, angażuje grupę w wydarzenia na Mazowszu, a nawet w Europie. Był z młodymi na ŚDM w Portugalii, zlocie młodzieży w Arenie Legionowo, diecezjalnym spotkaniu służby liturgicznej na Tarchominie. Chętnych zabiera ze sobą na rekolekcje, by głosili świadectwa.

– „Mam dla was robotę”, mówi nam ksiądz Michał i to jest dla mnie zachęta do działania. Gram na gitarze, biegam, załatwiam co trzeba… I zachęcam, by do nas przyjść, zobaczyć, czy się podoba, czy nie, po prostu sprawdzić. Każdego ciepło przyjmiemy. Dużo rzeczy dzieje się u nas spontanicznie. Lecimy z flow! – mówi Bartosz Larenta, student elektroniki na Politechnice Warszawskiej i członek duszpasterstwa od trzech lat. – Dzielę się tym, co sam kiedyś odkryłem, a co często umyka w codziennym życiu. Chodzi mi o Boga i moje małe nawrócenie. Teraz wiem, że jak jest ciężko, to Ktoś mnie prowadzi i pomaga. Chcę to przekazywać dalej – mówi.

W kaplicy duszpasterstwa w budynku parafialnym można się pomodlić przy relikwiach św. Stanisława Kostki, bł. Carla Acutisa i bł. Karoliny Kózkówny.

Na spotkania przychodzą także siostry zakonne. Są dla młodzieży, dzielą się swoim doświadczeniem, rozmawiają, pokazują, że każdy, niezależnie od powołania i wieku, tworzy jeden Kościół.