Może proszę spojrzeć inaczej na swoją siostrzenicę, tak to się łatwo mówi jak się nie wie co komu w głowie siedzi. Z tego co Pan pisze, to finanse tam faktycznie są na dobrym poziomie. Myślę jednak, że oprócz finansów liczy się też zdolność psychiczna do wychowania większej ilości potomstwa niż jedno dziecko. KOściół nikomu nie nakazuje mieć więcej dzieci niż jedno, to jest sprawa sumienia, sprawa między człowiekiem a Bogiem. Liczą się też tutaj zdolności psychiczne. Niektórzy już po 1 dziecku wiedzą, że wychowanie jest dla nich tak bardzo trudne, że po prostu nie czują się na siłach na więcej dzieci albo kobieta nie chce przechodzić jeszcze raz przez traumę porodu - i nikomu się nie będzie z tego tłumaczyła, zwłaszcza wujkowi,prawda? Poza tym spójrzmy prawdzie w oczy - jeśli mąż pracuje i całymi dniami nie ma go w domu, to na kobiecie spoczywa jednak 90% obowiązków związanych z dziećmi, co naprawde daje totalny wycisk. Np. u nas mąż pracuje całymi dniami a dzieci,ich choroby, lekarze, szkoła, przedszkole, kupowanie żywności, pranie, gotowanie, ubrania,dentysta itp.itd.+czuwanie przy nich nocami gdy maja temperaturę kóra nie spada i jest niezły stres - jest na mojej głowie. Gdybyśmy mieli nawet te finanse,których nie mamy, to wiedząc, że calutki roboczy tydzień to ja musiałabym się sama bez żadnej pomocy zająćdajmy na to trójką dzieci (aktualnie mam dwoje), to wiem że po prostu nie dałabym rady organizacyjnie, fizycznie i psychicznie,bo sama z dwójką już mam niezły "sajgon"(gdy np.jedna chora a drugą trzeba zaprowadzić do szkoły i chorej nie mam z kim zostawić w domu). Dlatego wtedy również nie zdecydowałabym się na kolejne dziecko, bo znam swoje możliwości. Jeśli ktoś ma babcie do pomocy, to może sytuacja jest inna. POza tym doprawdy nie wiem co lepsze - czy mieć 1 dziecko i jeżdzić na wymarzone wakacje? - czy też mieć 2 dzieci i nie jmieć za co na wakacje raz do roku pojechać oraz się martwić za co przeżyjemy do kolejnej wypłaty i nie spać z tego powodu po nocach? No cóż odpowiedź nasuwa się sama.

Nie uważam abym przesadzała. Moja mama pochodzi własnie z rodziny wielodzietnej, wiejskiej i bardzo biednej i nigdy sobie nie chwaliła tej sytuacji. Mówiła, że wcale nie było dobrze, że nie było na podstawowe rzeczy w domu, a do szkoły nie mogła nieraz iść bo trzeba było iść w pole pracować i zawalała lekcje, musiała bawić młodsze rodzeństwo i gotowac obiady dla wszystkich jak rodzice byli w polu, miała serdecznie dość, dlatego jak tylko była pełnoletnia szybciutko wyniosła się do mista i nigdy na wieś nie wróciła. A ludzie to mieli wtedy duzo dzieci wcale nie dlatego, że chcieli - tylko dlatego, że nie znali metod regulacji poczęć,nie było wtedy antykoncepcji. Od "babskiej" strony to od mamy wiem, że kobiety na wsi wcale w tych ciążach kolejnych być nie chciały, tylko nie wiedziały jak nie zajść i tyle, nie jeden raz narzekały między sobą. Jedyną metodą żeby uniknąć seksu i niehcianej ciąży był "ból głowy".

@ Ogrodnik

Dla systemu emerytalnego zbawienne jest podniesienie wieku emerytalnego a nie nieograniczone dzieciorobstwo. Tak sie sklada ze ludzie pochodzacy z wielodzietnych rodzin to zwykle ci ktorzy sa ciezarem dla spoleczenstwa. Przepraszam ze tak wprost i stereotypowo ale w 9 przypadkach na 10 to jest prawda. Ludzie z wielodzietnych rodzin to nie sa ci ktorzy uratuja system emerytalny.

Poza tym przyrost naturalny to tylko odlozenie problemu na potem. Wojtek303 ma calkowita racje. Zalozmy ze dzietnosc w Polsce bylaby na srednim poziomie 3 dzieci. Za kilkadziesiat lat mielibysmy 55 milionow - bardzo dobra wiadomosc dla tych ktorzy wtedy beda przechodzic na emeryture (w tym dla mnie). Szkopul w tym ze ci mlodzi ludzie tez sie zestarzeja i tez beda chcieli miec godna emeryture. Twoje rozwiazanie: pt. "wielodzietnosc" spowodowaloby ze po kolejnych kilkudziesieciu latach byloby 80 milionow a w kolejnym pokoleniu 120. I tak w nieskonczonosc, co pokolenie 1.5 raza wiecej ludzi.

To jest droga do nikad. Wczesniej czy pozniej system i tak sie zalamie - kazdy kraj moze wyzywic ograniczona ilosc ludzi. Ile Polska moze wyzywic? 50? 60 milionow? Nawet w to watpie. Teraz mamy 38 z czego 2 miliony za granica a nastepne 2 na bezrobociu.

System emerytalny sie zalamal poniewaz zawiera fundamentalny blad. Ci ktorzy go ustanowili przymkneli oczy na fakt ze ludzie zyja coraz dluzej. Dlatego teraz stosunek lat spedzonych na emeryturze do lat przepracowanych jest o wiele wyzszy niz w latach powojennych kiedy ten system powstawal. Wiek emerytalny powinien byc plynny i ustalany na biezaco, scisle powiazany z srednia dlugoscia zycia w danym momencie. Tak powinno byc od lat 40-tych, w najgorszym wypadku 60-tych. Rzady troche sie "zagapily" (z powodow politycznych) i teraz mamy emerytalny kryzys globalny.

Tak czy inaczej, jedyny sposob to wydluzyc wiek emerytalny tak, zeby te proporcje wrocily do roziarow ktore da sie utrzymac. Ewentualnie powrot do czasow kiedy na starosc dzieci utrzymywaly rodzicow. Tylko kto do tego przekona dzieci?

@qwertynable

założenia obecnego systemu emerytalnego, opierają się na tym, że czworo pracujących utrzymuje jednego emeryta. tak więc, wybacz bezpośredniość, ale piszesz głupoty. za twoją ocenę rodzin wielodzietnych bardzo dziękujemy. jest ona oczywiście jak najbardziej wiarygodna, oparta na solidnych podstawach naukowych, potwierdzona faktami. tylko mała uwaga. zachowaj tą swoją naukę dla siebie, bo ludzi interesuje tylko ta prawdziwa.

Litości Panie Tadeuszu. Niech Pan nie rozsiewa fałszów rozpowiadanych przez demagogów pokroju JKM, bo to jest oczywista nieprawda.

Polska jest krajem BARDZO niskich podatków. Na zachód od naszej granicy podatki są znacznie większe. Kraje skandynawskie mają bardzo wysokie podatki i zdrową gospodarkę. Nie ma państwa bez podatków, nie mówiąc o silnym państwie.