Mowa ciała.
Ks,Lemański odwrócił głowę kiedy rzecznik kurii nagle zmienił płytę.
Czyżby ktoś naciskał na biskupa Hosera? Może to on sam przekalkulował....

"... gdy z bp. Solarczykiem analizowali ponad 80-minutowe nagranie ze spotkania z młodzieżą, okazało się, że biskup nie znalazł żadnych sformułowań, które można byłoby uznać za niewłaściwe, obraźliwe, niezgodne z nauczaniem Kościoła"

Ten fragment chciałbym zadedykować do przemyślenia wszystkim gorliwym opluwaczom, na czele z GN i Dzieduszyckim. Choćby słowa "to pokolenie hierarchów musi wymrzeć" - mi kojarzyły się z Księgą Wyjścia, Dzieduszyckiemu jeszcze wczoraj - z nawoływaniem do wymordowania biskupów, w szkole zapewne przespał katechezę... Przyznam, że widząc te ataki, pozbawione jakiegokolwiek merytorycznego odniesienia - jako katolik miałem ochotę zapaść się pod ziemię ze wstydu.

Wizytacje biskupa w parafii, większość tych, które ja widziałem, wyglądają jak żenujące licytacje lizusostwa. Stąd zapewne abp Hoser ma trudności gdy rozmawia z księdzem, którego Bogiem jest Chrystus a nie biskup. Ale najwyraźniej się uczy i to szybko. Mam nadzieję, że coś dobrego z tego wyniknie :)

5 sierpnia, czyli wczoraj w Kościele wspominany był św. Jan Maria Vianney – patron proboszczów. Warto przeczytać co w swoich kazaniach mówił on o grzechu lekkomyślnego posądzania bliźniego.

,,Dobry chrześcijanin zna własną nędzę i nie przypisuje innym złych rzeczy - chyba że ma obowiązek sprawować nad kimś opiekę i z całkowitą pewnością wie o jego błędach”

,,Brońmy się przed wydawaniem lekkomyślnych sądów i dobrze się zastanówmy, zanim wygłosimy jakąś ocenę. Naśladujmy w tym sędziego, który ma skazać jakiegoś człowieka na śmierć. Wypytuje on świadków, jednego po drugim, bada ich, zastanawia się, czy ich zdania są zgodne, patrzy na nich surowo, żeby ich przestraszyć i sprawić, żeby mówili prawdę, stara się nawet skłonić do zeznań samego oskarżonego. A jeśli tylko ma jakąś wątpliwość, to odkłada orzeczenie. Kiedy natomiast po przeprowadzeniu starannego badania musi jednak ogłosić wyrok śmierci, to czyni to z jakąś bojaźnią i z lękiem, że mógłby potępić osobę niewinną. Mniej byłoby na świecie posądzeń, mniej dusz paliłoby się w piekle, gdyby ludzie zachowywali taką ostrożność.”

,,Ludzie zwykle uogólniają błędy. Widzą jednego złego człowieka - potępiają cały stan. Znajdzie się w parafii jeden przewrotny człowiek, a już mówią, że cała wieś nic nie warta. W stanie duchownym zobaczą kogoś lekkich obyczajów, a już rzucają kamienie na wszystkie sługi Kościoła. Błędne jest takie wnioskowanie”

,,Wyrzucano kiedyś Świętemu Tomaszowi, że ma za dobre pojęcie o ludziach i że go z tego powodu wykorzystują. Ten odpowiedział: „Być może; ale ja tylko o sobie myślę źle i siebie uważam za najbardziej niegodziwego człowieka na świecie. Wolę, żeby inni mnie oszukiwali, niż żebym miał oszukiwać sam siebie, myśląc źle o bliźnich"

,,Trzeba zawsze rozróżniać pomiędzy uczynkiem a intencją działającego.

Tak — jak opowiada Święty Ambroży - postępował cesarz Walentynian. On nigdy nie oceniał bliźnich złośliwie i nigdy też nie spieszył się z karaniem, kiedy poddany przekroczył jakieś prawo. Jeśli winowajca był w wieku młodocianym, to przypisywał jego błędy lekkomyślności i brakowi doświadczenia. Ludzi w podeszłym wieku bronił, mówiąc, że są słabi, że toczyli walkę z pokusą i że już pewnie żałują swojego upadku. O
osobach na wyższym stanowisku mawiał, że potknęła im się noga dlatego, że godności i dostojeństwa są wielkim i niebezpiecznym ciężarem. O ludziach ubogich i prostych mówił, że tylko z nędzy dopuścili się zła, bo nie mieli co jeść, że krzywdząc bliźniego z konieczności, mieli zamiar później tę krzywdę wynagrodzić. Kiedy przestępstwo jaskrawo rzucało się w oczy, składał winę na sieci diabelskie; zresztą zawsze domniemywał u człowieka żalu i mówił do siebie: „Gdyby mnie Pan Bóg wystawił na podobne próby, to kto wie, czy bym nie postąpił dużo gorzej. Pan Bóg wszystko osądzi, bo On jeden zna dokładnie serce człowieka, przed Jego okiem nic się nie ukryje, a my chodzimy w ciemnościach"

http://jednoczmysie.pl/wp-content/uploads/2013/02/%C5%9AW.-JAN-MARIA-VIANNEY-KAP%C5%81AN-Z-ARS-ROK-KAP%C5%81A%C5%83SKI.pdf

(str. 400 – 405)

Sławomir Kłusek, Poznań

Zbyt słodki to obrazek, by był prawdziwy. Zatem - kolejne show x. Celebryty. Gdyby ta "przemiana", którą stara się wmówić widzom była rzeczywistą, tej "prasówki" by nie było, bo nie było by konieczności rozmowy, bo ks. Lemański już by bez medialnej hucpy zabrał się z pokorą za nowo powierzone obowiązki.

Przecież ma zakaz medialny, z jakiego więc tytułu występował na Wódstok? Starał się o jednorazowe zwolnienie z tego zakazu? Nie wiedział, że będzie przez media rejestrowany? Bezczelne udawanie głupa. Znalazł.się Ewangelizator.

Wielką cierpliwość ma abp Hoser. Za wielką. Wywalić ze stanu kapłańskiego i fertig! Niech się dialogiści polsko-żydowscy nabzdyczają. Powrzeszczą, powrzeszczą, i przestaną.

 

Ludzie modlili się w intencji dobrego rozwiązania tego konfliktu i trzeba Bogu dziękować, że doszło do porozumienia.

Praca z osobami chorymi psychicznie i uzależnionymi wymaga wielkiej pokory, bo jest to też poletko walki duchowej. Ksiądz Lemański ma władzę pasterską i musi ją dobrze wykorzystać. Modlitwa za niego nadal jest wskazana, a nawet konieczna.

Liczyli że kościół podaruj im kolejnego "męczennika" ale się przeliczyli... ciekawe co teraz będą w felietonach wypisywali?