Był wieczór 3 maja 1943 r. 12-letnia Władzia przetarła oczy ze zdumienia, bo w konarach kwitnącej wiśni stała Matka Najświętsza, w długiej białej sukni, nakryta welonem, z niebieską szarfą, ze złocistym różańcem i złożonymi rękami. Była boso, a nad jej głową błyszczały gwiazdy. Piękna postać miała 15–16 lat, ale nie odezwała się. Tak wyglądało pierwsze ze spotkań, których doświadczyła Władysława Papis, mieszkanka Siekierek.