Niewielka historyczna kaplica przy Krakowskim Przedmieściu przeszła kolejny etap restauracji wnętrza. Konserwatorzy odsłonili urodę XIX-wiecznych balustrad i ambony. To kontynuacja remontu, który od lat wspiera dotacjami miasto Warszawa.

W grudniu 2022 r. zakończyła się konserwacja żeliwnych balustrad, znajdujących się na  antresoli chóru muzycznego oraz ambony w kościele Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Krakowskie Przedmieście 62. Świątynia znana jest także jako kaplica Res Sacra Miser. Balustrada i ambona zostały umieszczone między 1825 a 1845 r. na ścianach pokrytych XVIII-wiecznymi freskami.

Przed przystąpieniem do prac konserwatorskich wszystkie odlane z żeliwa elementy pomalowane były na kolor kremowy. Przez lata wraz ze zmianą wystroju wnętrza kościoła przemalowywano je co najmniej sześć razy. Przez to detal ornamentów był nieczytelny. Po usunięciu nawarstwień farby odsłonięto finezyjny ażurowy ornament i przywrócono pierwotny, czarny kolor balustrad i żeliwnego kosza ambony. Konserwacji poddano także drewniany baldachim ambony. W trakcie badań konserwatorskich okazało się, że pierwotnie biały również pomalowany został na kolor czarny. Farba zawierała grafit, aby imitować metal. Dekorujące baldachim promienie glorii i rzeźbioną gołębicę pokryto złotem płatkowym i srebrem. Wtórna, kremowa kolorystyka niekorzystnie wpływała na estetykę historycznego wnętrza. Obecnie ciemne, żeliwne elementy stanowią znaczący akcent wystroju kościoła. Dzięki konserwacji została przywrócona dekoracyjna funkcja tych obiektów we wnętrzu. 

Kościół powstał w 1664 r. w dawnej sali jadalnej pałacu Adama Kazanowskiego jako kościół klasztorny karmelitanek bosych. To obiekt o wyjątkowej wartości artystycznej i historycznej, zwłaszcza że jako jedna z niewielu warszawskich świątyń przetrwała działania wojenne bez większych zniszczeń.

Wykonane prace są kontynuacją współfinansowanego ze środków m.st. Warszawy od 2016 r. kompleksowego projektu konserwatorskiego całego wnętrza. W 2022 r. remont wsparto sumą 98 tys. zł. W ubiegłych latach zakończono konserwację dekoracji malarskich sklepienia. Na ścianach odsłonięto freski z czasów karmelitanek bosych z I połowy XVIII w. (zamalowane w latach 60. XX w.) oraz zakonserwowano znajdujące się nad galeriami, namalowane wprost na tynku, obrazy olejne z 2 połowy XIX w. To jeszcze nie koniec. W 2023 r. rozpocznie się konserwacja rzeźb i obrazów ołtarza głównego. Zakres już wykonanych prac przybliża moment, kiedy to niezwykłe wnętrze będzie mogło być udostępnione szerszej publiczności.