Kiedy rodzice słuchają Ewangelii, dzieci rysują. Śpiewają w rytmie afrykańskich bębnów i raz w roku jedzą tylko ryż. Potem wracają do swojego kraju.
Kiedy Annick, Francuzka mieszkająca na stałe w Warszawie, po raz pierwszy przyszła na spotkanie jedynej w stolicy francuskojęzycznej wspólnoty, uczestniczyli w nim dyplomaci. Od tego czasu wiele się zmieniło. Większość stanowią wielodzietne rodziny, które do Warszawy przyjechały na kilkuletni, pracowniczy kontrakt.
Przywożą ze sobą wspólnotowe zaangażowanie i własną tradycję. Po 50 latach funkcjonowania działająca przy parafii św. Andrzeja Boboli przy ul. Rakowieckiej 61 wspólnota będzie obchodzić swój okrągły jubileusz. Z tej okazji 18 listopada o godz. 15 w mokotowskim sanktuarium odbędzie się Msza św.
W swoim rytmie
Wspólnotowe życie płynie w rytmie pracowniczych wyjazdów. Na rok, dwa, pięć zadomawiają się w stolicy frankofoni (osoby posługujące się językiem francuskim). W ramach firmowych kontraktów pracują np. w bankach, firmach samochodowych, budowlanych lub jako nauczyciele języka francuskiego. W trakcie umowy często także podróżują. Co roku dochodzą studenci z programu Erasmus. – Spotykamy się na niedzielnej Mszy św. Regularnie uczestniczy w niej od 100 do 200 osób – wyjaśnia o. Maciej Tomaszewski SJ, duszpasterz frankońskiej wspólnoty. Z francuskojęzyczną gałęzią parafii św. Andrzeja Boboli stowarzyszonych jest ok. 500 osób – głównie młode, wielodzietne małżeństwa z francuskojęzycznych krajów: Belgii, Szwajcarii, Libanu, Kamerunu, Konga czy Rwandy. – Mamy swoją specyfikę, ale nie jest to kalka francuskiego Kościoła ani spolonizowana parafia – tłumaczy o. Tomaszewski.
Jak sobie pościelesz...
Ze swoich krajów przywieźli wspólnotową mentalność. I odpowiedzialność za Kościół. – Co niedziela ktoś inny troszczy się o oprawę muzyczną Mszy św., drukuje teksty czytań czy układa modlitwę wiernych. Taka forma pozwala na dużą różnorodność, raz śpiewamy po łacinie, innym razem pieśni są nowoczesne czy charyzmatyczne – wyjaśnia Annick. Na każdej Eucharystii obecni są także wolontariusze, którzy opiekują się maluchami. Gdy zaczynają się czytania, zabierają kilkulatki do parafialnej salki i wspólnie kolorują rysunek związany z Ewangelią dnia. Najmłodsze dzieci w ręce wolontariuszy oddawane są na początku celebry. Rodzice czynnie angażują się w edukację religijną swoich dzieci – prowadzą dla nich katechezy.
Ryż i afrykańskie bębny
Wspólnota ma również silne kulturowe akcenty. W parafialnym chórze, oprócz tradycyjnych instrumentów, grają także afrykańskie bębny. Francuskim zwyczajem w Wielkim Poście organizowane jest „Bol de riz”, czyli „Miska ryżu”. – To wspólny posiłek, podczas którego jemy tylko ryż. Do postawionego obok koszyka wrzucamy równowartość zwyczajnego obiadu. Zebrane pieniądze przeznaczamy na wsparcie polskich wspólnot – wyjaśnia Annick. Także z kraju Franków przywędrował zwyczaj składania między Pierwszą Komunią a bierzmowaniem „Profession de foi” (publiczne wyznanie wiary) oraz dwudniowych wyjazdowych rekolekcji. – Przez cały rok, zdanie po zdaniu, zgłębiamy Credo. Na koniec młodzież publicznie wyznaje swoją wiarę. Dzięki temu z pełną świadomością uczestniczy w życiu Kościoła. Jeśli ktoś nie czuje się gotowy, może złożyć wyznanie wiary za rok. Tu nie może być rutyny – mówi Francuzka. Polskim elementem są coroczne rodzinne pielgrzymki. – Zorganizowaliśmy już wyjazd na Święty Krzyż i śladami Jana Pawła II, a w tym roku wybieramy się do Lichenia przez Płock – mówi Annick. Więcej informacji na: www.paroisse.jezuici.pl.
Msze św. w innych językach
angielski – kaplica Niepokalanego Poczęcia NMP, ul. Radna 14, g. 11.30;
hiszpański – kościół św. Szczepana, ul. Melsztyńska 12, g. 10.40, kościół Świętej Trójcy, ul. Solec 61, g. 12;
niemiecki – kaplica Sióstr Uczennic Boskiego Mistrza, ul. Żytnia 11, g. 10.30;
włoski – siedziba prowincji oo. barnabitów, ul. Smoluchowskiego 1, g. 11, kościół Wszystkich Świętych, pl. Grzybowskich 3/5, g. 17;
rosyjski – kościół pw. Miłosierdzia Bożego i św. Faustyny, ul. Żytnia 1, I sobota miesiąca o 19.30;
litewski – kaplica Res Sacra Miser, ul. Krakowskie Przedmieście 62, II niedziela miesiąca o g. 15, ormiański – III niedziela miesiąca o g. 18;
koreański – kaplica klasztoru oo. dominikanów, ul. Domaniewska 2, g. 10;
wietnamski – kościół Narodzenia Pańskiego, ul. Ostrobramska 72, II niedziela miesiąca o g. 16;
węgierski – kościół bł. Władysława z Gielniowa, ul. Przy Bażantarni 3, I niedziela miesiąca o g. 15;
filipiński – NMP Matki Kościoła, ul. Domaniewska 20, g. 16.
Wyraź swoją opinię
napisz do redakcji:
gosc@gosc.plpodziel się