Nowy numer 13/2024 Archiwum

75. rocznica powstania "Żegoty"

- Chciałbym, abyśmy co roku, 17 marca, obchodzili narodowy dzień pamięci Polaków ratujących Żydów - zapowiedział prezydent Andrzej Duda w rocznicę powstania Rady Pomocy Żydom.

- Chciałbym, abyśmy co roku, 17 marca, obchodzili narodowy dzień pamięci Polaków ratujących Żydów. To wymaga decyzji polskiego parlamentu - Sejmu i Senatu - dlatego zdecydowałem się przygotować projekt ustawy w tej sprawie, który w najbliższym czasie, w najbliższych godzinach trafi do Sejmu i mam nadzieję, że zostanie tam bez zbędnej zwłoki przyjęty - powiedział prezydent Andrzej Duda podczas uroczystości z okazji 75. rocznicy powstania Rady Pomocy Żydom „Żegota” przy Delegaturze Rządu RP na Kraj. Prezydent zaznaczył, że była to pierwsza i jedyna instytucjonalna, państwowa forma pomocy Żydom, na których dokonywano zagłady w okresie II wojny światowej. Wymienił też nazwisko Zofii Kossak-Szczuckiej i Wandy Krahelskiej-Filipowiczowej, które zdecydowały się 27 września 1942 roku na utworzenie tego "dzieła miłosierdzia, pomocy i braterstwa". - Żadna inna organizacja w skali świata wówczas nie może się poszczycić takimi zasługami w dziedzinie ratowania ludzkiego życia - dodał.

Podczas uroczystości prezydent Andrzej Duda wręczył Ordery i Krzyże Odrodzenia Polski Polakom ratującym Żydów w czasie II wojny światowej. Otrzymali je:

  • Zofia BARUTOWICZ-WORWA, która wraz z rodziną ukrywała Edwarda Lichtmana.
  • Zofia BUBLIK, która od grudnia 1941 r. do stycznia 1945 r. ukrywała Ruth Skowrońską.
  • Alicja DRZAŁ, która pomagała rodzicom w ukrywaniu Izaaka Elsnera oraz zaopatrywaniu jego rodziców, przebywających w Getcie Warszawskim.
  • Janina KISIEL-DMETRECKA, która w majątku Wierzbowiec na Podolu ukrywała, wraz z ojcem, Erwina Sindhausa i Ritę Lubliner.
  • Zofia KRZYŻANOWSKA, która od października 1940 r. do stycznia 1945 r. ukrywała wraz z rodziną rodziny Bermanów i Jabłkowskich.
  • Lucjanna KUŹNICKA, która wraz z rodziną ukrywała, w skrytce pod podłogą swego domu, Mojżesza i Chaima Frymelów.
  • Marianna KWIATKOWSKA, która od sierpnia 1942 do stycznia 1945 r. ukrywała, wraz z rodziną, Jakuba Rotfelda.
  • Stanisław LESZCZYŃSKI, który od listopada 1942 r. do lipca 1944 r. wraz z rodziną ukrywał rodziny Feldmanów i Grodzickich.
  • Wiktor ROGOZIŃSKI, który od grudnia 1943 r. do stycznia 1945 r. ukrywał w swoim domu Salomona Szpringera.
  • Zofia SIENIEŃSKA, której rodzina ukrywała rodzinę Konów i Koberów.
  • Helena SZAREK, która udzielała pomocy uciekinierom z brańskiego getta - rodzinie Fimkelsztejnów, czasowo ukrywała Wewko Alperina.
  • Kazimiera TRĘBACZ, która od sierpnia 1942 r. ukrywała Pinkusa Jakubowicza.
  • Tadeusz KARCZMARCZYK (pośmiertnie), który wraz z rodziną, w latach 1941-1942 ukrywał w okolicach Treblinki dwie żydowskie rodziny - w sumie czternaście osób.
  • Wincentyna i Stanisław WOLSCY (pośmiertnie), którzy od 1942 r. ukrywali siostry Bruchę i Rachelę Rubinowicz.
  • Zofia BEREJ, która w domu rodzinnym ukrywała podczas okupacji dwie kobiety i dwie dziewczynki narodowości żydowskiej.
  • Stanisława BOROŃCZYK, która w rodzinnym gospodarstwie rolnym ukrywała rodziny Pańskich i Heymarów.
  • Józef JAROSZ, który od stycznia 1943 r. do stycznia 1945 r. ukrywał czternastoosobową rodzinę zbiegłą z getta w Zakliczynie.
  • Wiktoria JURASZEK, która wraz z bratem ukrywała zbiega z obozu Auschwitz, obywatela Czechosłowacji, Roberta Wolfa.
  • Stanisława KAC, która wraz z rodzicami opiekowała się żydowską dziewczynką.
  • Anna KOPEĆ, która od 1942 r. ukrywała, wraz z mężem, w swoim domu dziewięcioosobową rodzinę Krugerów.
  • Jarosława KOPICZAK, która jako pracująca w krakowskim oddziale "Żegoty" wyprowadzała dzieci i rodziny z getta. Ponadto od marca 1943 r. do stycznia 1945 r. ukrywała w swoim mieszkaniu rodzinę Khanów i Felicję Vogler.
  • Dorota KUC, która od stycznia do marca 1945 r. ukrywała w swoim gospodarstwie Josefa i Shloma Lindenbaumów, którzy zbiegli z "marszu śmierci" podczas likwidacji obozu Auschwitz.
  • Tadeusz KURKA, który od jesieni 1943 r. ukrywał sześciu  uciekinierów z lwowskiego getta.
  • Zofia LESZCZYŃSKA, która od października 1941 r. do stycznia 1943 r. w rodzinnym gospodarstwie rolnym ukrywała rodziny Pańskich i Heymarów.
  • Anna LEWANDOWSKA, która od września 1942 r. do lipca 1944 r. ukrywała w swoim domu Abrama Klajmana i Zejlika Ledermana. Bezinteresownie udzielała pomocy Żydom ukrywającym się w kompleksie Stary Las koło Lublina.
  • Bożena LUTCZYN, która w swoim krakowskim mieszkaniu ukrywała rodzinę Wolfów, była łączniczką w Tymczasowym Komitecie Pomocy Żydom "Żegota".
  • Henryk MAŁKIEWICZ, który od stycznia 1943 r. do stycznia 1945 r. ukrywał w młynie dzierżawionym przez ojca pięć osób narodowości żydowskiej, zaopatrywał mieszkańców getta w Ostrowcu Świętokrzyskim.
  • Bolesława OSTROWSKA, która wraz z mężem ukrywała w swoim gospodarstwie Różę Grynbaum.
  • Stefania PISAREK, która od stycznia 1942 r. do maja 1945 r. ukrywała w Łękach Dolnych k. Dębicy Berlema i Annę Sturm.
  • Stefania REZNER, która w styczniu 1945 r. pomagała w ukrywaniu w gospodarstwie rodziców trzech zbiegów pochodzenia żydowskiego z obozu w Auschwitz.
  • Rajmunda ROZBICKA, która od czerwca 1942 r do lipca 1944 r. opiekowała się Noemi Kapel, dziewczynką, która była świadkiem rozstrzelania swoich rodziców.
  • Stanisława ROZTROPOWICZ-SZKUBEL, której rodzina przez 9 miesięcy, od lipca 1943 r. ukrywała żydowską dziewczynę, Sabinę Kagan.
  • Waleria SKWARCEWICZ, która od listopada 1942 r. , po likwidacji getta w Duniłowiczach, ukrywała, wraz z rodziną, cztery osoby narodowości żydowskiej.
  • Kazimierz SZCZĘSNY, który w rodzinnym gospodarstwie koło Wołomina ukrywał, wraz z rodziną, rodzinę Sztarkierów.
  • Bogdan SZYMAŃSKI, który wraz z rodziną od 1940 r. ukrywał w swoim mieszkaniu w Warszawie Ewę Zelkowitz.
  • Anna SZYMCZYK, której rodzina od października 1942 r. ukrywała Halinę Leszczyńską, ocalałą z getta w Rawie Mazowieckiej.
  • Maria ŚNITKO, która od marca 1943 r. do maja 1944 r. z rodziną ukrywała Borisa Kotlera.
  • Hanna TABORSKA, która wraz z rodzicami pomagała w czasie okupacji wielu osobom narodowości żydowskiej. m.in. przez kilka miesięcy ukrywała w swoim mieszkaniu Biankę Perlmutter.
  • Irena WALULEWICZ, która od lipca do listopada 1943 r. ukrywała w swoim domu w Święcianach Goldę Fajgel.
  • Stanisław WĘGŁOWSKI, który po likwidacji getta w Ludwipolu opiekował się Rodziną Wexslerów.
  • Remigiusz WĘGRZYNOWICZ, który od grudnia 1942 r. do lutego 1943 r. ukrywał w swoim mieszkaniu Szarlottę Katz.
  • Zdzisław ZAWADA, który wraz z rodziną w gospodarstwie w Osielcu od sierpnia 1942 do lutego 1943 ukrywał rodzinę Zolmanów.
  • Stanisław GOLEŃ (pośmiertnie), którego rodzina ukrywała Annę Parzyczewską.
« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy