Dzieci trafiały do zakonnic z ulicy. Były przekazywane przez rodziców, członków Żegoty czy Wydziału Opieki i Zdrowia, Rady Głównej Opiekuńczej. Matka Getter kierowała je do kolejnych domów. Hasło informujące, że przyprowadzone dziecko jest Żydem, brzmiało: "Czy przyjmie siostra błogosławieństwo Boże?". Szacuje się, że Franciszkanki Rodziny Maryi uratowały ok. 500 dzieci, 250 dorosłych, 400 osobom udzieliły doraźnej pomocy, 100 pomagały okresowo.

  Muzeum powstanie na terenie klasztoru przy ul. Hożej w Warszawie
Joanna Jureczko-Wilk /Foto Gość Przełożona prowincjalna, od której w dużym stopniu zależała atmosfera w podległych jej placówkach, powtarzała, że po prostu pomaga znajdującym się w potrzebie ludziom. W 1942 r. zdecydowała, że obejmie opieką każde żydowskie dziecko. Miała wielką ufność w Bożą opatrzność. Wszystkie osoby, które siostry objęły opieką, szczęśliwie dotrwały do końca wojny. Znane jest wspomnienie Lili Goldschmidt. Opisała ona reakcję m. Matyldy, którą prosiła o pomoc. "Dziecko moje, ktokolwiek przychodzi na nasze podwórko i prosi o pomoc, w imię Chrystusa nie wolno nam odmówić" - usłyszała w odpowiedzi.

M. Getter zmarła 8 sierpnia 1968 r. w podwarszawskich Płudach. W 1985 r. otrzymała tytuł Sprawiedliwy wśród Narodów Świata.