Od listopada do maja każdy 28. dzień miesiąca jest czasem szczególnych duchowych przygotowań do beatyfikacji Prymasa Tysiąclecia. Mszy św. 28 grudnia przewodniczył bp Piotr Jarecki. Prelekcję o maryjności prymasa Wyszyńskiego wygłosił ks. dr Andrzej Gałka.

Owoc powinien być jeden

Biskup Piotr Jarecki przypomniał na początku homilii, że modlimy się o błogosławione owoce beatyfikacji, ale „tak naprawdę powinien to być jeden owoc, a mianowicie utwierdzenie na drodze do świętości, ponieważ powołanie do świętości jest podstawowym powołaniem każdego człowieka ochrzczonego”. Biskup podkreślił, że podejmując temat świętości, powinniśmy rozpocząć od uznania i oddania Bogu naszej niewystarczalności, słabości i grzeszności. – To jest pierwszy, bardzo ważny krok, ponieważ świętość jest przede wszystkim darem, darem świętego Boga – mówił, podkreślając, że najwięksi święci uważali siebie najpierw za największych grzeszników. Po Mszy św. i modlitwie przy sarkofagu Prymasa Tysiąclecia prelekcję „Soli Deo per Mariam” o drodze prymasa z Maryją do Jezusa i o jego głębokim związku z Nią wygłosił ks. dr Andrzej Gałka. – Na próżno by się trudzić, aby ten związek do końca zrozumieć, ponieważ to jest jego jakaś głęboka tajemnica – podkreślił ks. Gałka, dodając, że nie do końca rozumiał to sam kard. Wyszyński. Dodał, że Prymas Tysiąclecia swoją miłość do Maryi wyniósł z domu rodzinnego, w którym „rodzice odznaczali się głęboką czcią do Matki Najświętszej”.

Maryja pomogła w niewoli

Ksiądz Gałka podkreślił, że tym, co przesądziło o ścisłym związaniu się kard. Wyszyńskiego z Maryją, były słowa umierającego kard. Augusta Hlonda – poprzednika kard. Wyszyńskiego na stolicy prymasowskiej – które Prymas Tysiąclecia przywołał podczas jubileuszu 25-lecia swojego biskupstwa: „Nie obawiajcie się niczego, walczcie, módlcie się i wierzcie. Zwycięstwo, gdy przyjdzie, będzie to zwycięstwo Najświętszej Maryi Panny, pod Jej opieką pracujcie”. – Ważnym etapem pogłębiającego się związku kard. Wyszyńskiego z Matką Bożą, nazwałbym go wręcz mistycznym, był czas uwięzienia. Ksiądz prymas wyraźnie podkreślał, że to Ona pomogła mu przeżyć ten trudny czas – podkreślił ks. Andrzej Gałka. Przypomniał słowa prymasa z Jasnej Góry, wygłoszone 2 listopada 1956 r., kilka dni po jego uwolnieniu: „Jest to bowiem chwila bardzo wielka i bardzo doniosła: spotkanie z moją Najlepszą Panią, Matką Jasnogórską, która była mi wszystkim w trudnych, lecz zaszczytnych dniach mego więzienia, gdy Prymasowi Polski dana była radość dla Imienia Bożego zelżywość cierpieć. Ta, przed Obliczem której stoję, była mi przez cały ten czas Mocą i Wytrwaniem, Światłem i Oparciem, Pociechą, Nadzieją i Pomocą nieustanną – prawdziwą Dziewicą Wspomożycielką, Virgo Auxiliatrix! Pomogła mi przetrwać wszystko, co z ręki Najlepszego Ojca mnie spotkało. Dzięki Niej jestem tu teraz wśród Was! Przybywam do Niej jako pokorny pielgrzym, aby Jej przynieść trud i cierpienie trzech lat mego doświadczenia i złożyć w Jej macierzyńskie dłonie moją synowską wdzięczność, zarówno za lata udręki, jak i za moją wśród Was obecność”.

O czym warto pomyśleć?

Ksiądz Andrzej Gałka stwierdził, że 8 grudnia 1953 r. w Stoczku Warmińskim doszło do bardzo istotnego wydarzenia w życiu duchowym prymasa, które „więź z Maryją przeniosło na inny poziom”. W tym dniu kard. Wyszyński złożył akt osobistego oddania się w niewolę Matce Bożej. – Przebywając w więzieniu, odczuwał silną potrzebę ściślejszego złączenia Polski z Matką Bożą, widząc w tym jedyny ratunek. Dlatego w Komańczy, pod koniec swej więziennej drogi, napisze Jasnogórskie Śluby Narodu. Sam oddany Matce Bożej wierzył, że także Polska poprzez oddanie Jej wyjdzie zwycięsko z konfrontacji z nową rzeczywistością socjalistyczną, zachowa wiarę i swoją tożsamość. Per Mariam Soli Deo. Tu miała się w całej pełni objawić wizja kard. Wyszyńskiego, prymasa i interrexa – powiedział kapłan, przypominając że do tekstu ślubów Kościół wielokrotnie powracał. Wracał do nich także papież z Polski, Jan Paweł II. – Długa droga z Maryją przez ciemne karty historii okazała się owocna. To przesłanie, które zrodziło się w jego sercu, Soli Deo per Mariam, zostawił nam na równie trudne czasy. Warto o tym pomyśleć – zakończył ks. dr Andrzej Gałka.