W stanie wojennym był kapelanem internowanych na Białołęce. W 1981 r. doprowadził do wznowienia "Przeglądu Powszechnego". Przez szereg lat był przełożonym prowincji, a potem kapelanem Domu Lekarza Seniora im. dr. Kazimierza Fritza w Warszawie.
W Warszawie 29 czerwca zmarł o. Stanisław Opiela SJ, przełożony Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej Towarzystwa Jezusowego w latach 1985-1991 oraz pierwszy przełożony Niezależnego Regionu Rosyjskiego w latach 1992-1998. Uczestnik 33. i 34. Kongregacji Generalnej. Odszedł do Pana w 83. roku życia, w 66. powołania zakonnego i 51. roku kapłaństwa.
Stanisław Opiela urodził się 7 kwietnia 1938 r. w miejscowości Majdan-Sielec koło Tomaszowa Lubelskiego jako syn Michała i Franciszki z domu Mazurek. Do Towarzystwa Jezusowego zgłosił się po 9 klasach szkoły powszechnej. Rozpoczął nowicjat 20 sierpnia 1954 r. w Kaliszu pod kierunkiem o. Stefana Dzierżka SJ. Pierwsze śluby złożył w 1956 r., a następnie w Poznaniu uzupełnił naukę z zakresu szkoły średniej, gdzie też zdał egzamin maturalny.
W 1964 r. ukończył Wydział Filologii Polskiej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu z tytułem magistra filologii polskiej. Następnie wyjechał do Francji i odbył studia filozoficzne w Chantilly oraz teologiczne w Lyonie. Święcenia kapłańskie przyjął 27 czerwca 1970 r. z rąk kard. Jeana Danielou SJ. Od roku 1971 pracował w Warszawie w parafii św. Szczepana jako duszpasterz akademicki. Po dwóch latach wyjechał do Rzymu, do pracy w polskiej sekcji Radia Watykańskiego. W tym też czasie rozpoczął studia doktoranckie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Tam też obronił doktorat z filozofii.
Trzecią probację odbył w latach 1977-1978 we Francji i zaraz potem rozpoczął pracę w Kurii Generalnej jako sekretarz Asystencji Słowiańskiej Towarzystwa Jezusowego. Uroczystą profesję zakonną złożył na ręce ówczesnego generała zakonu o. Pedra Arrupe.
W roku 1979 wrócił do kraju i został ojcem duchownym kleryków na Wydziale Teologicznym "Bobolanum" w Warszawie. W 1981 r. doprowadził do wznowienia "Przeglądu Powszechnego" i przez wiele lat był jego redaktorem naczelnym. W stanie wojennym kapelanował internowanym, osadzonym w więzieniu w Białołęce. Był zaangażowany w demokratyczne przemiany w naszym kraju, tworząc przy "Przeglądzie Powszechnym" środowisko opozycyjne, składające się z wybitnych twórców nauki i sztuki. Po roku 1989 wielu z nich pełniło znaczące urzędy w kraju.
W latach 1985-1991 o. Opiela był przełożonym Prowincji Wielkopolsko-Mazowieckiej Towarzystwa Jezusowego, a w 1992 r. został mianowany pierwszym przełożonym Niezależnego Regionu Rosyjskiego i doprowadził do zarejestrowania w Rosji zakonu jezuitów. W latach 1998-2000 był sekretarzem Konferencji Biskupów Federacji Rosyjskiej. Redagował w Moskwie kwartalnik "Toczki - Puncta", wykładał w Kolegium św. Tomasza z Akwinu i w seminarium duchownym. W 2001 r., po pobycie w kraju, nie mogąc powrócić do Moskwy z przyczyn politycznych, pracował w Europejskim Centrum Komunikacji i Kultury w Warszawie-Falenicy i w "Przeglądzie Powszechnym". Następnie wyjechał do Strasburga, gdzie pracował w Katolickim Biurze Informacji i Inicjatyw Europejskich - OCIPE.
Ojciec Opiela był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich oraz członkiem UCIP (Union Catholique Internationale de Presse). W roku 1980 otrzymał Nagrodę Polskiej Fundacji POLCUL z Australii.
Ojciec Stanisław zajmował się publicystyką w zakresie filozofii, kultury, spraw międzynarodowych, społeczno-politycznych i religijnych. Publikował w Radiu Watykańskim, w polskiej prasie, a także w kilku zagranicznych periodykach, przede wszystkim "Études", "Civiltà Cattolica", "Choisir", "Signum", "Swiet Evangielia". Opublikował książkę: "Le réel dans la Logique de Hegel; Développement et auto-détermination. Beauchesne, collection Archives de Philosophie" (Paris 1983). Jako współorganizator z ramienia Episkopatu Polski papieskich pielgrzymek do ojczyzny w roku 1983, 1987 oraz 1991, współdziałał z Polską Agencją "Interpress", a po zmianie jej nazwy - z Polską Agencją Informacyjną (PAI).
Wolny czas lubił spędzać, oddając się górskiej wspinaczce i kolarstwu. Pasjonowały go muzyka klasyczna i teatr, a jego ulubionymi autorami byli m.in. Norwid, Baudelaire, Herbert, Hölderlin.
Dwa lata temu prezydent Francji odznaczył o. Opielę Orderem Legii Honorowej. W uzasadnieniu ambasador Pierre Levy napisał: "Odznaczenie to wynagradza ojca znakomite zaangażowanie w służbie naszym wartościom europejskim, a szczególnie w pojawieniu się demokracji w Polsce".
Przez szereg lat był kapelanem Domu Lekarza Seniora im. dr. Kazimierza Fritza w Warszawie, a ostatnie lata życia spędził w warszawskim Kolegium Księży Jezuitów. Uroczystości pogrzebowe śp. o. Stanisława Opieli odbędą się w najbliższych dniach w sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie.