Uniwersytet człowieczeństwa

Siostra Faustyna ze Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża odbywała w Laskach postulat, kiedy na jej drodze stanął ks. Stefan Wyszyński. I to dosłownie. –  Szłam holem w naszym Domu Rekolekcyjnym, gdy on schodził po schodach. Nie miałam już jak się wycofać. Ksiądz Profesor – Ojciec – jak nazywaliśmy go w Laskach, widząc mnie w stroju postulantki, przystanął i powiedział: „Mamy jakieś nowe dziecko. Skąd do nas przyjechałaś?”. Zrobił mi krzyżyk na czole i przytulił – wspomina franciszkanka. – Ten prosty, ojcowski gest sprawił, że ks. Wyszyński stał się dla mnie, „szarej myszki”, kimś bliskim. Zawsze – najpierw, kiedy przyjeżdżał do Lasek, a potem, po jego śmierci, gdy prowadziłam archiwum naszego zgromadzenia – doszukiwałam się we wspomnieniach świadków jego ludzkich cech i tej ojcowskiej czułości. Fascynowało mnie to – dodaje.