Zamiast odebrać insygnia kardynalskie, 12 stycznia 1953 roku kard. Stefan Wyszyński poświęcił odbudowany Dom Arcybiskupów Warszawskich. Władze odmówiły mu wyjazdu na konsystorz zwołany przez Piusa XII. – Dlatego wybrał ten dzień na poświęcenie odbudowanego domu – mówił kard. Kazimierz Nycz w czasie Mszy św. w kaplicy przy ul. Miodowej.

Koncelebrowali ją biskup warszawsko-praski Romuald Kamiński, biskupi pomocniczy oraz duchowieństwo pracujące w kurii warszawskiej. Kardynał Nycz przypomniał, że po nominacji na metropolitę warszawskiego i gnieźnieńskiego w 1949 r. abp Wyszyński „przyszedł do Warszawy, rozejrzał się i pewnie nie wiedział, czego się chwycić, ponieważ wszystko leżało w gruzach – również dom i katedra”. Podkreślił, że ci, którzy podjęli się dzieła odbudowy, „przekazali następcom diecezję już bardziej przygotowaną, aby Kościół mógł żyć i pracować oraz pełnić swoją rolę ewangelizacyjną”.

– To dlatego Pan Jezus powołał Piotra i apostołów, a później powiedział im: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody”, bo wszystko inne ponad tę misję ewangelizacyjną to są nasze ludzkie dywagacje. To, do czego jest Kościół potrzebny Panu Jezusowi, dotyczy głoszenia Ewangelii oraz uświęcania i zbawiania człowieka każdego czasu. I to się tutaj w tym 70-leciu dokonywało i nadal dokonuje – podkreślił metropolita warszawski. Przypomniał, że pół roku po poświęceniu Domu Arcybiskupów Warszawskich, 25 września 1953 roku, kard. Wyszyński został w nim aresztowany i wrócił z internowania dopiero trzy lata później. Metropolita warszawski podkreślił, że z takich spotkań wypływa nauka, aby „być dumnym tą mądrą dumą, że kontynuujemy i uczestniczymy w czymś wielkim, w czym poprzedzali nas wielcy ludzie, ale jednocześnie pokornym, że nie od nas się wszystko zaczyna”.