A gdzie pan młody?

Archikatedrę warszawską wypełnili goście, przyjaciele, rodzina i członkowie wspólnoty Woda Życia, z której pochodzą dwie nowe dziewice konsekrowane: Ewa Pisarczyk i Aleksandra Józefina Safianowska. Wraz z nimi śluby doskonałej czystości złożyła Iwona Pawłowska.

- Oto idziemy z radosnym sercem, wielbimy Boga i chcemy oglądać Jego oblicze. Panie, nie zawiedź nas, ale z nami postąp według swojej dobroci i według swego wielkiego miłosierdzia - śpiewały, wchodząc w procesji z zapalonymi świecami. - Oto jestem, Panie, bo mnie wezwałeś - odpowiedziały na wezwanie biskupa.

Kandydatki przedstawił o. Wiesław Kulisz SJ, rektor sanktuarium Matki Bożej Łaskawej i dyrektor Centrum Duchowości Ignacjańskiej, a także dyrektor Wydziału Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego Kurii Metropolitalnej w Warszawie, opiekun i formator kandydatek do stanu dziewic i wdów konsekrowanych.

W homilii biskup mówił do dziewic i wiernych o wartości dziewictwa dla uświęcenia osobistego oraz dla dobra całego Kościoła.

- Wiele osób, które wchodzą w tej chwili do katedry, może się zdziwić. Oto trzy panny młode. A gdzie pan młody? To pytanie jest absolutnie uzasadnione. Wskazuje ono nieświadomie na bardzo głęboką więź pomiędzy miłością ludzką i miłością Bożą. Pomiędzy miłością dwojga ludzi, którzy raz w życiu przed ołtarzem wypowiadają słowa, których się już nie powtarza. I miłością związaną z konsekracją, gdzie też wypowiada się słowa jeden raz, raz na zawsze. W gruncie rzeczy jest to ta sama miłość, której źródło jest w Bogu Ojcu i Synu w Duchu Świętym. Konsekracja dziewic może być wielką okazją do dziękczynienia za powołanie małżeńskie. Powołanie do oddania serca wyłącznie Jezusowi jest inne, ale bazuje na tej samej miłości, wypływającej z tego samego źródła. Nie potrafimy inaczej mówić o miłości oblubieńczej, o miłości związanej z konsekracją, czyli ślubami zakonnymi - wyjaśniał bp Michał Janocha. - Będziemy się modlić za te dziewice, aby były posłuszne Świętemu Duchowi, którego wzywaliśmy na początku tej Mszy. Aby były obronione przed wrogiem, który pokazuje nam pozorne dobro, ale w nim jest trucizna. Będziemy się modlić, niech nie odbierze im chwały czystości, wkradając się do duszy przez bramę niedbalstwa i skłaniając dziewice do niewierności złożonym przyrzeczeniom. Niech Duch Święty udzieli im roztropnego umiarkowania i mądrej dobroci, powagi i łagodności, czystości i wolności. Niech płoną miłością ku Tobie, Jezu i nie kochają niczego poza Tobą. Niech swoim życiem zasługują na pochwałę, ale jej nie pragną. Ty bądź ich chwałą, radością i pragnieniem. Bądź, Chryste, dla nich pociechą w smutku, radą w niepewności, obroną przed krzywdą, cierpliwością w ucisku, dostatkiem w ubóstwie, pokarmem w poście, lekarstwem w chorobie - mówił, tłumacząc, że "owocem wyłącznej miłości Chrystusa jest pokój, radość, cierpliwość, łagodność, współodczuwanie, sztuka cieszenia się z cieszącym, płakania z płaczącym, przeźroczystość serca, która nie zatrzymuje na sobie samej, ale przez którą może swobodnie świecić słońce". - Oto są trzy panny młode. Gdzie jest pan młody? On dzisiaj mówi do was: "Nie wyście mnie wybrały, ale Ja was wybrałem". Wytrwajcie. Wytrwajcie w miłości.

W Polsce jest już około 400 dziewic konsekrowanych. Formacja podstawowa do konsekracji trwa trzy lata, w jej ramach w Warszawie w każdą drugą sobotę miesiąca odbywa się spotkanie formacyjne w kościele Matki Bożej Łaskawej na Starym Mieście. W archidiecezji warszawskiej do konsekracji w przyszłym roku przygotowują się cztery kolejne panie, a do stanu wdowieństwa konsekrowanego - jedna.