Maria Okońska wraz z nowo rodzącą się wspólnotą „Ósemek” niosła otuchę i pokrzepienie walczącym i ludności cywilnej poprzez wzywanie do modlitwy różańcowej, uczestnictwa we Mszy św., rozdawała medaliki i ryngrafy.
Gdy powstańcy będą walczyć, a sanitariuszki opatrywać rannych, wtedy ktoś musi klęczeć, modlić się za nich i wołać do Boga o ratunek przez przyczynę Matki Najświętszej – mówiły „Ósemki”, które na prośbę ks. prof. Stefana Wyszyńskiego poszły tam, gdzie ginęli ludzie. Nie miały jednak strzelać, ale nieść życie. Maria Okońska ze wspólnotą, tworzącą obecnie Instytut Prymasa Wyszyńskiego, stanęła do Powstania Warszawskiego z modlitwą. Napisała Nową Mobilizację Walczącej Warszawy, czyli wezwanie do walki o wewnętrzną przemianę narodu w duchu Bożej i braterskiej miłości, do szturmu już nie tylko o wolną, ale i świętą Polskę. W odezwie zachęcała do dziewięciodniowej nowenny. Na program Nowej Mobilizacji składały się także spowiedź i Komunia św. oraz Różaniec.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.