Był listem Boga do świata przejdź do galerii

W uroczystościach pogrzebowych wzięli udział liczni duchowni, w tym nuncjusz apostolski abp Antonio Guido Filipazzi, przewodniczący Episkopatu Polski abpTadeusz Wojda, wielu biskupów, kapłanów i sióstr zakonnych oraz wierni. Wśród zgromadzonych nie zabrakło także reprezentantów władz samorządowych, świata nauki oraz licznej rodziny zmarłego hierarchy. Liturgii przewodniczył kardynał Kazimierz Nycz, a homilię wygłosił biskup warszawsko-praski Romuald Kamiński.

"W biskupie Kazimierzu było bardzo wiele pokory" - mówił bp Romuald Kamiński podczas pogrzebu
Gość Warszawski

Biskup Kamiński w kazaniu podkreślił, że śp. bp Romaniuk był człowiekiem niezwykle oddanym Bogu, Kościołowi i ludziom. Wspomniał także, że życie bp. Romaniuka było przykładem pokory i pracy na rzecz Kościoła.

– Odszedł Dobry Pasterz. Tego tytułu nie nadaje się dekretem. Na ten tytuł pracuje się latami, a serca powierzonych jego pieczy wiernych to ogłaszają – mówił bp Kamiński, podkreślając, że obok posługi pasterskiej bp Kazimierz Romaniuk był także wybitnym uczonym, autorem Biblii Warszawsko-Praskiej, a także licznych publikacji teologicznych i biblijnych. Biskup Romaniuk poświęcił swoje życie edukacji i formacji przyszłych kapłanów. Był rektorem Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie, a także profesorem nauk biblijnych.

Pogrzeb bp. Kazimierza Romaniuka. Uczestnicy
Gość Warszawski

– Z wielką czcią wspominał swoich nauczycieli, a sam był dla wielu wzorem i przewodnikiem duchowym. Był człowiekiem ogromnej wiedzy, ale i wielkiej wiary – mówił bp Romuald Kamiński, przypominając zawołanie biskupie, przyjęte podczas święceń w 1982 roku, „Jezu, ufam Tobie”. – To nie było tylko hasło na herbie. On naprawdę żył tymi słowami. Zaufanie do Chrystusa było dla niego fundamentem kapłaństwa, nauki i posługi biskupiej.

W swoim testamencie bp Kazimierz Romaniuk wielokrotnie odwoływał się do swojego biskupiego zawołania. W ostatnich latach życia, gdy zmagał się z chorobą i starością, jego duchowa ufność stała się jeszcze bardziej widoczna. Przyjmował cierpienie z pogodą ducha, zawierzając wszystko Chrystusowi.

– Kiedy przyszło cierpienie, czas choroby i zwykłe ludzkie niedołęstwo, umiał z całą pokorą poddać się opiece. Nie buntował się przeciw losowi, lecz oddawał wszystko w ręce Pana – podkreślił ordynariusz diecezji.

Modlitwa nad trumną bp. Kazimierza Romaniuka
Gość Warszawski

W swoim pożegnaniu bp Marek Solarczyk dodał:

- Ty już jesteś w domu, w domu Ojca. A my stajemy wobec Boga z wdzięcznością za Ciebie, z pamięcią o Tobie i z troską, aby naśladować Twoje oddanie, Twoją ufność i to, w jaki sposób przeżywałeś słowa wpisane w Twoje zawołanie: "In Te Confido”.

Wikariusz biskupi i ekonom, ks. Stanisław Markowski ze wzruszeniem żegnał bp. Romaniuka:

– Świat otrzymał wielkiego papieża Jana Pawła II, Polska wielkiego Prymasa Tysiąclecia, bł. Stefana Wyszyńskiego, diecezja nasza wielkiego biblistę, tłumacza Pisma Świętego i piewcę miłosierdzia Bożego w Twojej osobie. Jakiż to dziś dla nas zaszczyt powiedzieć Bogu Najwyższemu to, coś zapisał w testamencie: "Dziękuję Bogu za nieopuszczający mnie nigdy zapał do pracy naukowo-pisarskiej. Błagam Cię, Panie, o miłosierdzie dla mnie. Jezu, ufam Tobie. Boże, bądź mi miłościw". Bądź mu miłościw, Panie, bo był przecież przez całe kapłańskie życie pięknym listem pisanym przez Ciebie do świata. Byłeś natchnieniem jego i pisałeś z nim niezmordowanie i w dzień, i w nocy, w zdrowiu i w chorobie aż do 25 lutego tegoż roku, gdy napisaliście ostatnią stronę tego listu, zatrzymując czas. Panie, pozwól mu teraz odpocząć w Twoim królestwie. Poślij, Panie, swoich aniołów. Niech zawiodą go do raju. Jezu, Tobie ufamy - mówił ks. Markowski.

Kondukt pogrzebowy bp. Kazimierza Romaniuka
Gość Warszawski

Podczas uroczystości odczytano także list kondolencyjny od papieża Franciszka, w którym Ojciec Święty podkreślił zasługi bp. Romaniuka dla Kościoła w Polsce oraz jego wkład w rozwój teologii biblijnej. Prezydent Warszawy Rafał Trzaskowski w przesłaniu odczytanym przez wiceprezydenta Tomasza Mencinę nazwał zmarłego biskupa „wielkim autorytetem, oddanym kapłanem i wybitnym naukowcem”.

Po zakończeniu Mszy Świętej nastąpiły obrzędy ostatniego pożegnania. Biskupa Kazimierza Romaniuka żegnały pieśni „Anielski orszak” oraz „Witaj Królowo, Matko Miłosierdzia”. Jego ciało zostało złożone w krypcie katedralnej, gdzie spoczął obok abp. Henryka Hosera. Na płycie sarkofagu wyryto napis: "BISKUP KAZIMIERZ ROMANIUK PIERWSZY BISKUP WARSZAWSKO-PRASKI 1992 - 2004 TŁUMACZ PISMA ŚWIĘTEGO".