Modlitwa, o którą prosił sam Jezus przejdź do galerii

Spotkanie odbyło się pod hasłem „Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego (Jk 5,16b)”. Otworzyła je 19 lipca s. Marietta Kruszewska ZSJM, założycielka i propagatorka kół koronkowych.
- Koronka do Miłosierdzia Bożego jest modlitwą, o którą prosił Jezus. To On podyktował jej tekst 13 września 1935 roku, w wigilię święta Podwyższenia Krzyża w momencie trudnym dla Heleny Kowalskiej. Ona widziała wtedy w duszy, że nadchodzi kara za grzechy. Nie pisała w "Dzienniczku" o konkretnym mieście. Usłyszała słowa koronki i zaczyna się nimi modlić. I wtedy Bóg odwrócił swój wyrok. Nie dla jej prośby, tylko dla słów tej koronki - tłumaczyła s. Marietta, dodając, że zgodnie z obietnica Jezusa, koronka jest modlitwą, przez która można uprosić wszystko, co jest zgodne z wolą Bożą.
- Jezus podkreśla też, by się nią modlić w godzinie śmierci. Daje obietnicę, że wtedy stanie jako Zbawiciel Miłosierny między Ojcem a duszą konającą - przypomniała s. Marietta.

Dodała też, że kiedy odmawia się koronkę, to 50 razy powtarza się prośbę do Ojca przez mękę Syna „co jest największym argumentem”.
- Siostra Faustyna doświadczyła mocy wytrwałego odmawiania koronki. Opisała w "Dzienniczku" jak to, o co prosiła się spełniało. Kiedyś zbudziła się podczas burzy. Zanotowała, że zaczęła zaraz odmawiać Koroneczkę. Nawet jej nie skończyła, a burza ustała - mówiła.

- Modlitwa „Ojcze Przedwieczny” w Koronce to odwołanie do Eucharystii. Stajemy w naszej misji kapłańskiej z mocy chrztu. Modląc się Koronką, modlimy się nie tylko za siebie. Ogarniamy modlitwą wszystkich - dodała siostra, przypominając, że tekst nowenny do Miłosierdzia Bożego po części podyktował Jezus, a po części przygotowała s. Faustyna.
- O nowennę prosił Jezus, mówiąc za kogo ma się s. Faustyna modlić. I tak każde koło, dziewięć osób, zanurza w Bożym Miłosierdziu cały świat. I to jest piękno naszej modlitwy. Także my, odmawiając w danym miesiącu dany dzień nowenny, przypominajmy sobie, że wprowadzamy do Serca Miłosiernego Jezusa daną grupę osób. A dodatkowo św. Faustyna modli się razem z nami. Jej Pan Jezus powiedział, że będzie w tym życiu i w przyszłym modlić się w ten sposób - podpowiadała s. Marietta.

W trakcie zjazdu był czas na konferencje, Mszę św., Koronkę do Miłosierdzia Bożego, adorację Najświętszego Sakramentu i zwiedzanie Domu Św. Faustyny. 

W czasie nauki po Eucharystii ks. Dariusz Szyszka, proboszcz parafii Dobrego Pasterza w Warszawie przekonywał o sile wytrwałej modlitwy, nawet jak nie widać jej owoców.
- Sami podcinamy sobie skrzydła, jeśli myślimy, że skoro na modlitwie nic nie czujemy, to ona nic nie daje. Bóg chce naszej wytrwałości. Pewnie dlatego, by nie traktować Go jak dżina, który jest potrzebny do spełniania życzeń, i jak to zrobi, to ma czekać na nasze kolejne wezwanie. Modlitwa zawsze chroni, jest dla nas obroną. A największym sukcesem złego ducha jest, gdy oddzieli on nas od Boga - tłumaczył.

Spotkanie odbyło się w Ostrówku, miejscu, gdzie przez rok Helena Kowalska przygotowywała się duchowo i materialnie do wstąpienia do zakonu. Stąd 100 lat temu, 1 sierpnia 1925 roku, udała się na ul. Żytnią w Warszawie, by wstąpić do Zgromadzenia Sióstr Matki Bożej Miłosierdzia. Wcześniej za radą ks. Jakuba Dąbrowskiego, proboszcza parafii św. Jakuba na Ochocie, od lipca 2024 roku pracowała w Ostrówku w rodzinie polsko-żydowskiej państwa Lipszyców, którzy mieli siedmioro dzieci. 
- Była obrotna i pracowita. Sama miała siedmioro rodzeństwa. Umiała pracować w polu i w kuchni oraz zajmować się dziećmi. Była służącą, ale lubianą przez Aldonę Lipszyc, bo z sercem zajmowała się pracą i dziećmi. Pani Lipszyc chciała, by Helena została w Ostrówku i dlatego szukała jej tu męża. Nawet jak już później Helena była w zakonie, Aldona Lipszyc ją odwiedzała i powtarzała, że jak jej będzie źle, to zawsze może wrócić do Ostrówka - przypomniała s. Marietta.

Sam dom rodziny Lipszyców zachowany jest niemal w identycznym stanie, jak widziała go Helena Kowalska. Meble są z epoki, ale nie te same. Wynika to z faktu zmiany na przestrzeni lat właścicieli majątku. W 2009 roku staraniem abp. Henryka Hosera dom i ziemia wokoło zostały kupione przez diecezję warszawsko-praską i powstał tu ośrodek rekolekcyjny. W domu rodziny Lipszyców jest muzeum poświęcone św. Faustynie. Obok postawiony jest drewniany kościółek, który jest sanktuarium św. Faustyny. Sam budynek służył już jako kościół w Słupnie i Stanisławowie, skąd został przeniesiony do Ostrówka. Na miejscu jako duchowe córki św. Faustyny posługuje Zgromadzenie Sióstr Jezusa Miłosiernego.

W III Ogólnopolskim Zjeździe Kół Koronkowych wzięło udział ok. 170 osób. Przyjechali m.in. z Krosna, Czarnej Wody, Niepokalanowa, Gliwic, Kalisza, Łodzi, Wysokiego Maz., Borzęcina Dużego, Łap i diecezji zamojsko-lubaczowskiej.

Koła koronkowe działają na podstawie statutu i są oficjalne uznane przez Kościół za sprawą imprimatur  bp. Andrzeja Jeża, biskupa tarnowskiego, gdyż w właśnie w diecezji tarnowskiej miały swój początek. Modli się w nich kilkanaście tysięcy osób w Polsce i w 20 krajach świata.

Więcej o zjeździe będzie można przeczytać w 30. numerze "Gościa Warszawskiego" na 27 lipca.