Pierwsza rocznica beatyfikacji bł. Hanny Chrzanowskiej

Joanna Jureczko-Wilk Joanna Jureczko-Wilk

publikacja 28.04.2019 00:16

Przed rokiem w Łagiewnikach beatyfikowano pochodzącą z Warszawy Hannę Chrzanowską - pionierkę pielęgniarstwa społecznego i benedyktyńską oblatkę.

Bł. Hanna Chrzanowska. Bł. Hanna Chrzanowska.
Archiwum Katolickiego Stowarzyszenia Pielęgniarek i Położnych Polskich

W ubiegłym roku 28 kwietnia, w sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach została ogłoszona błogosławioną Hanna Chrzanowska. Niezwykła pielęgniarka, społeczniczka, benedyktyńska oblatka, współpracowniczka ówczesnego biskupa krakowskiego kard. Karola Wojtyły.

– W osobie błogosławionej Hanny Chrzanowskiej, dokładnie w 45. rocznicę jej narodzin dla Nieba, Kościół świętuje kreatywność chrześcijańskiego miłosierdzia, które na wzór Jezusa Dobrego Samarytanina szeroko otwiera swoje ramiona, aby przyjąć, otoczyć opieką i troską chorych, cierpiących i słabych – mówił podczas uroczystości w Łagiewnikach kard. Angelo Amato, prefekt watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.

Za swoją patronkę obrały ją środowiska medyczne, jej wstawiennictwa wzywa też wielu chorych. 

Relikwie bł. Hanny Chrzanowskiej od 24 czerwca 2018 r. są czczone w kościele św. o. Pio na Kabatach. Parafia czuje się z nią duchowo związana. Na jej terenie mieszka rodzina błogosławionej, którą Hanna odwiedzała jeszcze w latach 70., pod koniec swojego życia. W każdą drugą sobotę miesiąca w kościele na Kabatach po Mszy o godz. 8 wstawiennictwu bł. Hanny Chrzanowskiej powierzane są osoby chore, cierpiące, lekarze, pielęgniarki i personel medyczny.

Hanna Chrzanowska urodziła się 7 października 1902 r. w Warszawie i tam spędziła osiem pierwszych lat życia. Z rodzinnego domu od ojca, profesora polonistyki Ignacego Chrzanowskiego, oraz matki Wandy Szlenkier wyniosła głęboki patriotyzm i poczucie obowiązku niesienia pomocy innym.

Po przeprowadzce do Krakowa uczęszczała do Gimnazjum Sióstr Urszulanek. Po maturze odbyła krótki kurs pielęgniarski, aby nieść pomoc ofiarom wojny polsko-bolszewickiej.

Porzuciła studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, nie chciała zostać lekarzem. Wybrała zawód pielęgniarki, którego nauczyła się w Warszawskiej Szkole Pielęgniarstwa. Później z ogromnym poświęceniem pracowała w szpitalach w Krakowie. We współpracy z ówczesnym metropolitą krakowskim kard. Karolem Wojtyłą rozwinęła sieć parafialnej pomocy pielęgniarskiej dla chorych i niepełnosprawnych, będącej zaczątkiem hospicjów domowych. Była też wychowawcą wielu pokoleń pielęgniarek, autorką podręcznika o opiece domowej nad chorym i artykułów branżowych.

Zmarła 29 kwietnia 1973 r. w Krakowie. Uroczystościom pogrzebowym na Cmentarzu Rakowickim przewodniczył ks. kard. Karol Wojtyła. W homilii pogrzebowej powiedział m.in. „Dziękujemy Ci Pani Hanno, że byłaś wśród nas (…) jakimś wcieleniem Chrystusowych błogosławieństw z Kazania na Górze, zwłaszcza tego, które mówi: błogosławieni miłosierni”.