W kierunku wschodzącego słońca, poza grzbietem gór Uralu, znaczącym granicę między dwiema częściami świata, poza bezkresnym śnieżnym stepem Syberii, rozległymi polami Mandżurii i falami Morza Japońskiego, o 12 000 kilometrów od opłotków Niepokalanowa pod Warszawą… ten sam Niepokalanów, choć nazwany po japońsku Mugenzai no Sono, choć przytulony do japońskiej góry Hikosan w pobliżu miasta Nagasaki na wyspie Kiusiu – opisywał święty Maksymilian dzieło na drugim końcu świata. Wybór miejsca okazał się opatrznościowy, gdyż w momencie wybuchu bomby atomowej w roku 1945 klasztor doznał tylko nieznacznych szkód.