Wspomnienia z powstania

Maria Okońska wraz z nowo rodzącą się wspólnotą „Ósemek” niosła otuchę i pokrzepienie walczącym i ludności cywilnej poprzez wzywanie do modlitwy różańcowej, uczestnictwa we Mszy św., rozdawała medaliki i ryngrafy.

łk

|

Gość Warszawski 35/2024

dodane 29.08.2024 00:00

Gdy powstańcy będą walczyć, a sanitariuszki opatrywać rannych, wtedy ktoś musi klęczeć, modlić się za nich i wołać do Boga o ratunek przez przyczynę Matki Najświętszej – mówiły „Ósemki”, które na prośbę ks. prof. Stefana Wyszyńskiego poszły tam, gdzie ginęli ludzie. Nie miały jednak strzelać, ale nieść życie. Maria Okońska ze wspólnotą, tworzącą obecnie Instytut Prymasa Wyszyńskiego, stanęła do Powstania Warszawskiego z modlitwą. Napisała Nową Mobilizację Walczącej Warszawy, czyli wezwanie do walki o wewnętrzną przemianę narodu w duchu Bożej i braterskiej miłości, do szturmu już nie tylko o wolną, ale i świętą Polskę. W odezwie zachęcała do dziewięciodniowej nowenny. Na program Nowej Mobilizacji składały się także spowiedź i Komunia św. oraz Różaniec.

Dziękujemy, że z nami jesteś

To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.

Czytasz fragment artykułu

Subskrybuj i czytaj całość

już od 14,90

Poznaj pełną ofertę SUBSKRYPCJI

Masz subskrypcję?
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
1 / 1
oceń artykuł Pobieranie..

Zapisane na później

Pobieranie listy