Na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego ks. prof. Michał Heller odebrał Medal Towarzystwa Uniwersyteckiego Fides et Ratio.
Relacje między Kościołem a naukami przyrodniczymi były tematem wykładu wygłoszonego przez laureata. Ks. prof. Heller rozróżnił trzy rewolucje w nauce, które kształtowały te stosunki. Pierwsza nastąpiła w XIII w., gdy za pośrednictwem języka arabskiego Europa zapoznała się z dorobkiem Arystotelesa. Ogromną rolę odegrał wówczas św. Tomasz z Akwinu, który uznał autonomię nauk pozateologicznych i był pomostem między teologią i raczkującymi naukami empirycznymi.Kolejna rewolucja w nauce wiązała się z pracami badawczymi Kopernika i Galileusza. Zdaniem ks. Hellera, w XVII w. drogi nauki i Kościoła się rozeszły, nauki rozwijały się poza kuratelą i bez wsparcia Kościoła, a wzajemne relacje były nieraz nacechowane wrogością.
- Należy ubolewać, że zabrakło wówczas takiej osobowości jak św. Tomasz, który byłby zdolny, uwzględniając osiągnięcia nauki, połączyć ją z myślą teologiczną - mówił laureat. Trzecia rewolucja naukowa zaczęła się w XIX w., gdy nauki empiryczne narzuciły mechanistyczną wizję świata i która, mimo pewnych zmian, nadal istnieje.
Ks. prof. Heller stwierdził, że ze strony Kościoła brakowało ludzi - pomostów. Sobór Watykański II mało miejsca poświęcił nauce. Te braki uzupełniał w czasie swojego pontyfikatu Jan Paweł II, powołując Papieską Akademię Nauk, pisząc tekst o ewolucji czy tworząc komisję, która ponownie zbadała sprawę Galileusza. - Nauka daje wiedzę, a religia sens - zakończył swoje wystąpienie ks. prof. Heller.
Wręczeniu nagrody ks. prof. Hellerowi towarzyszył panel "Między wiarą a nauką", z udziałem abp. Henryka Hosera, ks. prof. Stanisława Dziekońskiego - rektora UKSW, prof. Anny Latawiec oraz o. prof. Jacka Salija.
Michał Heller urodził się 12 marca 1936 r. w Tarnowie. Po zdaniu matury w 1953 r., wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, a po jego ukończeniu uzyskał tytuł magistra teologii na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W roku 1966 obronił rozprawę doktorską z kosmologii relatywistycznej, w 1969 r. uzyskał habilitację. Trzy lata później ks. Heller objął stanowisko docenta na Papieskim Wydziale Teologicznym w Krakowie. W roku 1990 uzyskał tytuł profesora zwyczajnego PAT w Krakowie. Od roku 1981 jest członkiem stowarzyszonym Watykańskiego Obserwatorium Astronomicznego w Castel Gandolfo, zaś w 1991 został wybrany na członka zwyczajnego Papieskiej Akademii Nauk w Rzymie. Jest autorem ponad 800 prac naukowych, laureatem wielu prestiżowych nagród i wyróżnień w kraju i zagranicą. Ks. Heller jest pierwszym Polakiem uhonorowanym w 2008 r. nagrodą Templetona, przyznawaną za budowanie mostów między religią a nauką.