Pomóż ubrać ubogiego

Przy biurku siedzi Tomasz Nastula, skrzętnie odnotowuje, co kto wziął. Ten ręczniki, ten koszulę, inny kapcie. PESEL, adres podopieczni kwitują podpisem. W grubym brulionie tzw. Bacówki", czyli punktu wydawania odzieży dla osób ubogich i podopiecznych fundacji Dzieło Odbudowy Miłości, zapisanych jest ponad trzysta nazwisk. Około stu osób korzysta z pomocy regularnie.
– Najbardziej potrzeba odzieży męskiej: kurtek, spodni (najchętniej dżinsowych), bielizny, swetrów. Najlepiej wstępnie posortować i żeby były czyste. Ci ludzie mają i tak trudne życie. Nie chcemy im uwłaczać, dając byle co – mówi pan Tomek, odrywając się na chwilę od zapisywania kolejnych osób. W niewielkim pomieszczeniu jest teraz kilkanaście osób, w tym czworo wolontariuszy. Na zewnątrz prawie minus 10 stopni.

Helena Skupska (socjolog z wykształcenia) przekłada na półkach dziecięce ubranka. Ktoś potrzebuje kaftaników, rozmiar 56, dla noworodka. Wieczorem, kiedy drzwi „Bacówki” zamkną się za ostatnim potrzebującym, robi przegląd rzeczy, które zostały. Wielkie regały pną się od samej ziemi po sufit sutereny. Wyżej już tylko rury, instalacje i lampy, które rzucają trochę światła i ciepła. Pani Helena przychodzi tu od dwóch lat: wydaje dary, słucha cierpliwie historii, najczęściej dramatów. Poznaje twarze: niektórzy przychodzą tu co tydzień. Biorą kurtkę, podkoszulkę, czapkę: – Tylko żeby dobrze na uszy nachodziła. I może rękawiczki by się znalazły? – prosi pan w zielonej kurtce ze zbyt krótkimi rękawami.

Rąk do pracy na Grójeckiej jest zawsze zbyt mało. Zwłaszcza gdy fundacja D.O.M. szykuje kolejny transport darów: a to dla powodzian, a to dla ubogich na Warmii, to znowu gdzieś za granicę. Kolejki potrzebujących są coraz dłuższe. W zimę potrzebujących jest najwięcej, więc fundacja uruchomiła dodatkowy termin zbiórki darów. Do końca marca Punkt Zbiórki i Rozdziału Darów działa działa w czwartki w godz. 16–19 oraz w oraz w soboty w godz. 10–13.30. Wejście przez bramę na podwórze i w prawo schodkami w dół, domofon nr 1.