Na okładce autorka z bratem bliźniakiem i rodzicami, tuż po wojnie, przed kościołem na pl. Szembeka. Wewnątrz – ponad sto stron wspomnień o świecie, którego już nie ma: o Grochowie, przyjaciołach ze szkoły, o przedmiotach codziennego użytku, zabawkach i ulicach, których próżno szukać na mapach, a coraz trudniej też we wspomnieniach żyjących.