Kto powinien skorzystać? Matki, które pozwoliły zabić własne dziecko, ojcowie, którzy nie zrobili nic, by temu zapobiec, małżeństwa, które wspólnie zadecydowały o przerwaniu życia swojego dziecka przed narodzeniem. Kobiety, które namówiły własne córki do dokonania aborcji, i studenci ginekologii, którzy w ramach studiów musieli zdobyć „praktykę”.

Także księża, którzy chcą dowiedzieć się, jak pomagać osobom z syndromem postaborcyjnym, ateiści i osoby innych wyznań, których dotknął problem aborcji. W archidiecezji warszawskiej ruszają pierwsze w Polsce weekendowe rekolekcje „Winnica Racheli” przygotowane dla wszystkich cierpiących emocjonalnie i duchowo z powodu uczestnictwa w aborcji.

Płodna winnica

Pomysł na rekolekcje przybył do Polski z USA, gdzie 28 lat temu przy jednej z parafii w stanie Pensylwania dr Teresa Karminski-Burke zorganizowała takie rekolekcje oraz pierwszą w tym kraju grupę wsparcia dla osób przeżywających postaborcyjną traumę. Tak powstało duszpasterstwo „Winnica Racheli”, o którym informacja szybko rozprzestrzeniła się po całych Stanach. Obecnie rekolekcje organizuje się w 72 krajach świata, a wszędzie prowadzone są w ten sam sposób. – Umożliwiają przeżycie żałoby, doświadczenie przebaczenia i uzdrowienia. Są tak zaprojektowane, aby stworzyć warunki, w których możliwe będzie przeżycie spotkania z żywym Bogiem. To on zezwala na wyrażenie żalu, na wypowiedzenie wszystkiego, co kobieta tłumiła przez lata. Tak naprawdę od tego momentu zaczyna się proces przebaczenia – wyjaśnia Hanna Potrapeluk, koordynatorka „Winnicy Racheli” w Polsce. I dodaje: – W wielu fragmentach Pisma Świętego znajdujemy obrazy, w których Bóg mówi o przywróceniu ogołoconych winnic do świetności.

Bandaż, dyplom, kamień

Dlatego już pierwszego dnia rekolekcji każdy z uczestników wybiera sobie kamień, który przez cały czas nosi ze sobą. Jego ciężar to ciężar cierpienia, które każdy, kto uczestniczył w aborcji, nosi w swoim sercu. – Podczas rekolekcji następuje moment, kiedy kamień, a wraz z nim swój ciężar, można złożyć u stóp Chrystusa. Niektórzy uczestnicy decydują się wyrzucić go daleko w pole – wyjaśnia koordynatorka. Takich symbolicznych momentów, ułatwiających przejście przez proces uzdrowienia jest więcej. Rekolektanci mogą zostać zabandażowani na znak leczenia zranień przez Boga, jak kobieta cierpiąca na krwotok dotknąć się płaszcza, symbolizującego Jezusowe okrycie, napisać list do swojego dziecka czy przeżyć nabożeństwo żałobne, na zakończenie którego uczestnicy otrzymają w formie dyplomu „Świadectwo Życia” – przypominające, że dusza zmarłego dziecka żyje na wieki z Bogiem. – Teraz nie będą szukać więzi ze swoim dzieckiem w depresji czy złości, ale w Bogu – wyjaśnia koordynatorka. Ważnym elementem są także biblijne medytacje, np. o kobiecie cudzołożnej czy ślepcu, pomagające otworzyć się na Boże miłosierdzie. Podczas rekolekcji jest także czas na adorację Najświętszego Sakramentu i spowiedź.

Pielęgnuj więź

Na zakończenie weekendu prowadzący rekolekcje zachęcają, by pogłębiać swoje życie duchowe, będąc w Kościele. – Wielu uczestników wyjeżdża pojednanych z Bogiem, dlatego zachęcamy, by więź tę pielęgnować. Być może z czasem, podobnie jak w USA, rekolektanci sami stworzą grupę, w której będą mogli dzielić się dalszym działaniem Boga w ich życiu. Naszym głównym celem jest organizowanie rekolekcji, które w zależności od potrzeb można powtarzać – mówi Hanna Potrapeluk. Organizatorzy chcą powołać kolejne zespoły, by program mógł być realizowany także w innych diecezjach. – Często jako kapłani nie umiemy wskazać miejsca, gdzie osoby cierpiące na postaborcyjny syndrom mogłyby uzyskać pomoc – mówi ks. Przemysław Drąg, krajowy duszpasterz rodzin. Rekolekcje „Winnica Racheli” odbędą się od 25 do 27 kwietnia w okolicach Warszawy. Zapisy i bliższe informacje: winnica.racheli@gmail.com.