Najwyższa Izba Kontroli kwestionuje konieczność wybudowania blisko 5 kilometrów ekranów na autostradzie A2. Na ponad połowie trasy do Łodzi, zamiast widoków mazowieckiej wsi, podziwiać można wysokie na kilka metrów dźwiękochłonne ściany.

Według NIK można było rozważyć inne rozwiązania chroniące przed hałasem tereny, przez które przebiega trasa. Tym bardziej że budowa ekranów pochłania także pieniądze. Łącznie zabudowa odcinka Stryków–Konotopa kosztowała 200 milionów złotych, co stanowiło niecałe 7 proc. całej inwestycji. A trzeba pamiętać, że trwałość elementów akustycznych paneli wynosi od 5 do 30 lat. Najwyższa Izba Kontroli wytyka projektantom drogi zwłaszcza to, że na ponad 4 kilometrach wybudowano ekrany wzdłuż wałów ziemnych, stanowiących naturalną i skuteczniejszą ochronę przed hałasem. GDDKiA kazała wybudować ekrany nawet tam, gdzie chronią one opuszczony od 15 lat dom. Za to w kilku przypadkach na A2 nie wybudowano ich pod wiaduktami i przy wyjazdach z MOP, tak że istniejące ekrany nie chronią zasiedlonych domów. Szacunkowa wartość ekranów akustycznych wybudowanych niezasadnie to ponad 12,8 mln zł.

Najwyższa Izba Kontroli sprawdziła także, jak chronieni przed hałasem są mieszkańcy dużych aglomeracji, w tym Warszawy. NIK wytyka ministrowi środowiska, że wprowadzając 23 października 2012 r. zmiany dopuszczalnych poziomów hałasu w środowisku, przyczynił się do pogorszenia tzw. klimatu akustycznego.

W grudniu ubiegłego roku, po konsultacjach społecznych, rada miasta przyjęła „Program ochrony środowiska przed hałasem”. Zakłada on likwidację możliwie dużej liczby przypadków przekroczeń poziomów większych niż 10 dB do 2018 r. W trakcie konsultacji jako najbardziej dokuczliwe źródła hałasu mieszkańcy Warszawy wskazali ruch drogowy, lotniczy, zwłaszcza w rejonach Bielan i Żoliborza, oraz nocne kluby.