Serce dla Julii

Walka o życie, kolejne cewnikowania serca, od których pękały jej kruche żyłki, transfuzje. Julka wszystko znosiła cierpliwie. Każdy lekarz i każdy student medycyny chciał posłuchać unikatowego szmeru jej serca, ale też każdy zapytany o rokowania spuszczał głowę.

Agnieszka nie chciała się jednak poddać. W 2005 r. napisała do prof. Franka Hanleya w Stanford (USA). Światowej sławy kardiochirurg dziecięcy poprosił, aby przysłała wyniki badań Julci zapisane na CD. Pomyślne wiadomości dotarły tuż przed Bożym Narodzeniem.

– Pomyślałam, że to cud. Po dwóch latach świadomości, że nie ma ratunku dla mojego dziecka, ktoś dał mi promyczek nadziei, że Julia wyzdrowieje. W lutym otrzymałam kosztorys operacji i ujrzałam kwotę 500 tys. dolarów. Myślałam, że źle policzyłam zera. Ale, niestety, życie mojej kruszynki było warte pół miliona dolarów. Postanowiłam, że się nie poddam – wspomina mama.

Kilka miesięcy trwała publiczna zbiórka. W tym czasie Agnieszka rozpoczęła starania o skierowanie na leczenie poza granicami kraju. Decyzję podjął osobiście minister zdrowia Zbigniew Religa. To był kolejny z licznych cudów. Na miejscu, w Stanford, pomogli Polacy z miejscowej parafii i znajomy syna pewnej pani, spotkanej z dzieckiem przy warszawskiej piaskownicy. 25 października 2006 r. 17 osób przez 12 godzin pochylało się nad sercem i płucami Julki. Całkowicie przywrócili krążenie, połączyli płuca z sercem i skorygowali jego wadę.

Sześć tygodni później Julka nabrała kolorów i pokonywała bez zmęczenia każdą odległość. Szybko zaczęła też nadganiać stracony czas: nauczyła się jeździć na rowerze, deskorolce, nartach, uwielbia pływać. Chociaż pod wodą potrafi wytrzymać zaledwie 12 sekund.

– Ale minęło 10 lat. Wszczepiona zastawka od dziecięcego dawcy nie rosła z Julką. A dziś, wraz z rekonstruowanymi naczyniami, uległa poważnemu zwapnieniu. Jej organizm znów jest mocno niedotleniony. I potrzebna jest kolejna operacja, w tym samym Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Kalifornii, żeby wszczepić nową zastawkę płucną, zrekonstruować naczynia i zlikwidować arytmię, spowodowaną przerostem prawej komory serca i puszczeniem szwów na przykomorowej łacie – mówi Agnieszka.

Na razie udało się zebrać milion złotych. To ogromna suma, ale żeby Julia mogła być operowana w USA, potrzeba trzy razy więcej.

– Jestem wdzięczna każdemu, kto zaangażował się w pomoc córce. To już ponad 37 tys. osób. Wiele z nich zrobiło wiele, by zmobilizować swoje środowiska – mówi mama. – To m.in. burmistrz Żoliborza Krzysztof Bugla, dzieci z gimnazjum nr 56 im. Macieja Aleksego Dawidowskiego ps. „Alek”, do którego chodzi Julka. Są fundacje i osoby, które organizują zbiórki, aukcje, pomagały mi stworzyć stronę internetową. Kiedyś napiszę książkę o niezwykłych cudach, które dzięki Bogu dzieją się w naszym życiu, i o aniołach, które Bóg zsyła każdego dnia – zapewnia Agnieszka Poneta.