Św. Antoni u św. Maksymiliana Kolbego

- 30 maja 1999r. kard. Glemp wraz z bp Marianem Dusiem sprawowali tu Eucharystię, w czasie której został konsekrowany ten budynek, tak aby mógł służyć Bożej chwale. By uczcić to wydarzenie przywieźliśmy z sanktuarium z Padwy relikwie św. Antoniego. Przez ostatnie 5 miesięcy każdy, kto chciał mógł na jeden dzień gościć relikwie w domu. Od dziś będą one zainstalowane na stałe w bocznej kaplicy św. Antoniego – mówił rozpoczynając wieczorną Mszę św. ks. Andrzej Parys, proboszcz parafii św. Maksymiliana Kolbego na Służewcu.

Homilię w dniu jubileuszu wygłosił franciszkanin o. Cezary Chustecki OFM. - Św. Antoni Padewski sprawom misji poświęcił całe swoje życie. Przez przykład życia i głoszonym słowem niósł światło nauki Bożej. Zasłynął jako ten, który przepięknie mówił o Jezusie. A wszystko zaczęło się, gdy został poproszony o kazanie u dominikanów. Wtedy objawił się w pełnej krasie jego talent oratorski. Od tego momentu rozpoczęła się jego wielka przygoda z Chrystusem – przypomniał o. Chustecki.  Zauważył, że św. Padewski był rycerzem Maryi, którego orężem było słowo. - Głosił kazania dla świeckich, duchownych, papieża Grzegorz IX i jego kardynałów. Odnalazł swoje miejsce szczególnie wśród biednych i cierpiących. Stał się ich szczerym i niezawodnym przyjacielem i opiekunem.  Rozdając chleb rozpoczął dzieło jałmużny w postaci „ Chleba św. Antoniego” znanego do dnia dzisiejszego – przypomniał.

Wskazał, że św. Antoni niósł pomoc cierpiącym na duszy.  - Słuchał cierpliwie ich bolączek. Spowiadał. I w ten sposób zarzucał antoniańską sieć dla Jezusa – mówi o. Chustecki. Zaakcentował, że droga św. Antoniego jest aktualnym przesłaniem na dzisiejsze czasy. - Również i dziś święty kieruje do nas słowo. Mówi „Nie lękaj się. Stań się współczesnym rycerzem. Stawiaj na pokój, dobro, miłości braterstwo” - wymieniał.

Uroczystości jubileuszowe zwieńczyła procesja eucharystyczna.

W parafii św. M. Kolbego św. Antoni Padewski ma wierne grono czcicieli, którzy co wtorek przed wieczorna Mszą św. spotykają się na nabożeństwie za jego wstawiennictwem.