Ciiiiiiiiii, Jaś dopiero usnął – wita mnie półszeptem w progu Domu Dziecka im. Matki Weroniki w Siennicy s. Anna. Z ust młodej zakonnicy słyszę opowieść rodem z matczynego podwórka: „dopiero go uśpiłam”, „idę zmienić mu pampersa” i „w nocy nie daje mi spać”. Ciekawe to… zakonno-matczyne powołanie.